Zaterdag 18 september 2021. Alweer de derde keer dat aan de door de KMJC in Den Helder georganiseerde Dorus Rijkers-tocht een speciaal Drascombe-klassement was toegevoegd. Aan de eerste editie, in 2019, deden 7 dappere tweemastertjes mee en vorig jaar waren het er maar liefst 12! Zou dat aantal nu worden geëvenaard of zelfs overtroffen?
Vorig jaar hadden we een beetje pech met èn stroom èn wind tegen (waardoor o.a. Seanymph de M16 niet meer kon bereiken) maar dat was juist een extra reden om dit jaar in de herkansing te gaan. In de dagen voorafgaande aan de tocht bleef het echter zorgwekkend rustig aan het aanmeldingen-front.
Van Victor V. wisten we dat hij met Pride of the Fleet om een hele goede reden afwezig zou zijn want hij was kersverse vader geworden (alsnog van harte gefeliciteerd natuurlijk!)
Maar dat er daags voor de tocht behalve Seanymph nog maar 2 andere Drascombes waren ingeschreven, dat kon toch niet waar zijn?
Helaas, het was wèl waar. Nog maar eens mailen en Whats-appen naar de diverse schippers leverde een vangst aan teleurstellingen op. En tot overmaat van ramp bleek dat door een onbegrijpelijke navigatieblunder een aantal (op zich toch zéér ervaren) Drascombers bij Den Oever de noord in was gegaan en bij het Vlielandse Posthuiswad was uitgekomen. En dat terwijl de KMJC toch eigenlijk vrij dicht om het hoekje in het westen lag. Dat was dus wel een dompertje.
Gelukkig werden de drie wèl aangemelde Coasters (Riddle of the Sands, Tyke en Seanymph) op de valreep nog aangevuld met de Gig Pittarak van Frank Hogervorst. Franck was die zaterdagochtend om 5 uur(!) vanuit Gouda met de boot achter de auto naar Den Helder vertrokken. En het was niet alleen vanwege dat vroege tijdstip een stressvol begin van zijn tocht, want zijn bemanningslid bleek in een trein te zitten die vanwege een ongeval ergens in Noord-Holland stil was blijven staan. Dat bemanningslid ging daarom met de taxi verder naar de KMJC. Wat een doorzettingsvermogen en enthousiasme!
In 2019 en 2020 hadden we uitgerekend op de dag van de wedstrijd prachtig zeilweer en nu, voor deze derde Drascombe-editie, waren de Weergoden natuurlijk opnieuw aangeschreven met het verzoek om ons te verwennen met zon, een graad of 20 en windkracht 3 tot 5.
Helios pakte het verzoek goed op want de weerkaarten lieten zien dat we een heerlijke zonnige dag met zwembroektemperatuur zouden krijgen. Maar bij Aelos liep de bestelling helaas een beetje mis. Deze Bobo van de Winden was nog aan het bijkomen van een avond doorzakken met zijn drankzuchtige neef Dionysos en vergat om zijn mail te checken. Aelos had dus letterlijk en figuurlijk absoluut geen puf en de oostelijke wind kwam tot ver in de middag met hooguit 6 knopen niet verder dan een flauwe koelte. Dat zou voor vrijwel alle deelnemers, zowel de Drascombes als de “echte” jachten, toch wel een dingetje gaan worden….
Van de startlijn, gelegen tussen de T3 en het gele KM-zeiltonnetje, moesten de Drascombes eerst naar de noord-kardinaal T-Wierhoofd. Dat is een kippen-eindje van maar 250 meter. Maar…. wel 250 meter tegen de stroom in (grrrr…!).
Maar goed, al roei-zeilend lukte het om zo’n 1,5 knopen over de grond te maken en die kardinaal te ronden. Toen moesten we het Marsdiep oversteken naar de T4.
De plotter liet al snel zien dat de ebstroom ons te ver wegzette om die ton ooit te kunnen bereiken. Er werd per marifoon kort overleg gevoerd met o.a. Riddle of the Sands en naar de overige Drascombes werd doorgepraaid dat we de T4 schrapten en rechtstreeks naar het Schulpengat gingen. Dat ging beter! Met zo’n 3 tot soms wel 6 knopen over de grond sleurde de eb ons naar de S8. Maar toen begon de ellende pas goed……
Bij het palaver hadden we te horen gekregen dat in het aan de Drascombes toebedeelde parcours een zogenaamde “dubbele worst” was verwerkt. Dat wil zeggen: we moesten vanaf de S8 het Schulpengat haaks oversteken naar de S9, die 1250 meter zuidoostelijk van de S8 ligt. En die S9 moesten we dan over bakboord ronden. Dat is dus met de volle ebstroom tegen!
De S8 bereikten we om 11:32 uur en toen staken we vol goede moed over naar de S9. Maar omdat er nog steeds een behoorlijk kloof gaapt tussen “wedstrijdzeilen” en de manier waarop Seanymph normaliter op de wateren bij Den Helder pleegt rond te drijven, kwamen we pas bijna een half uur later bij de S9 uit. “Bij” betekende in dit geval zo’n 70 meter teveel benedenstrooms. Dat werd dus roeien geblazen. Na met het zweet op het voorhoofd (en op andere plekken) de S9 te hebben gerond moesten wij het Schulpengat opnieuw oversteken, terug naar de S8.
Vanwege het roeien (en de bijbehorende zwarte vlekken voor mijn ogen) had ik de blik op oneindig en het verstand op nul gezet. Linda had het roer en bleef gelukkig wèl alert. Tijdens de tweede oversteek van deze Highway to Den Helder hadden wij namelijk een close encounter en had zich aan boord van Seanymph zomaar de volgende conversatie kunnen ontwikkelen:
Zij:“Schat, je ligt op ramkoers met een ander vaartuig, dus ik stel voor dat we even uitwijken”
Ik: “Zeilboot of Motorboot?”
Zij: “Motor”
Ik: “Geen punt, we gaan gewoon door, zeil gaat boven motor”
Zij: “Weet ik, maar het is een nogal gróót motorvaartuig. Dus ik stel voor dat we even uitwijken”
Ik: “Ben je bedonderd, geen denken aan, wij gaan niet wijken voor zo’n patser met zo’n motorjacht. Jij houdt de koers en ik probeer al roeiende de vaart er in te houden! Maarre.. kun je dat motorbootje wat specifieker omschrijven?”
Zij: “Ja hoor, het hele geval is geverfd in iets dat lijkt op Flexa Strak in de Lak “Drifting Cloud-grijs”. De waterverplaatsing schat ik op 6050 ton en de afmetingen op 144 meter lang en 17 meter breed. Ze vaart ongeveer 30 knopen, heeft naar het geluid te oordelen twee Rolls Royce gasturbines en ik zie een Oto Breda 127mm kanon op het voordek staan. Ik denk dat het beroepsvaart is en geen pleziervaart. Dus ik stel voor dat we even uitwijken”
Ik: “Oh… (diepe zucht)… nou, laat die toch maar even voorgaan dan.”
grijnzende haai….
Maar alle gekheid op een stokje: in werkelijkheid hadden we via de AIS al geverifieerd dat de ZEPROV ons ruim vrij zou varen en anders zouden we natuurlijk “een roepie” hebben gedaan op VHF 62.
Bij de S8 kwamen we maar liefst 100 meter te laag uit. En dat moesten we bezuren. Wij hebben ons namelijk nog nooit zo het habbiebabbie moeten roeien als daar bij die rode ton die in de kolkende ebstroom maar niet dichterbij wilde komen. Na deze eerste helft van de dubbele worst begon ik serieus te overwegen om vegetariër te worden maar uiteindelijk konden wij Seanymph toch om de S8 heen wringen.
Tot aan de S8 waren we er in geslaagd om redelijk dicht bij (en soms zelfs vóór!!) de overige drie Drascombes te blijven. Na onze belabberde oversteek-capriolen veranderde dat echter dramatisch. De mannen van de Riddle of the Sands konden namelijk wèl zeilen en verorberden die dubbele worst veel slimmer (en dus ook veel sneller) dan wij.
Ook de Gig Pittarak van Franck Hoogervorst deed het goed en liep met die grote lap zeil en langere waterlijn steeds verder uit.
Al met al moest die haakse oversteek van het Schulpengat maar liefst 4 keer worden volbracht en elke oversteek kostte ons al roeidrijfzeilend tussen de 28 en 48(!) minuten.
Zo’n tweeënhalf uur nadat we voor de eerste keer bij de S8 waren aangekomen wisten wij die ton voor de laatste maal te ronden en konden we ein-de-lijk met de stroom mee naar de Schulpengat Verkenner. Nou ja, met de stroom mee…. Het was inmiddels rond 14:00 uur en je raadt het al, de eb was er al aardig uit gezakt en zou straks plaats gaan maken voor de vloed. En die vloedstroom konden we tot aan de Verkenner natuurlijk missen als kiespijn. Wel was de verwachting dat er ‘s middags iets meer wind zou komen, dus misschien dat we met die wind dan toch nog op de zeiltjes enige voortgang konden maken.
En toen viel rond 14:30 uur de wind helemaal weg…..
We waren gevorderd tot ongeveer halverwege de S6A en de S6 en de verkenningston van het Schulpengat lag nog meer dan 3,5 mijl van ons af. Zelfs als Linda haar zweep uit de kajuit zou halen, zouden we dat tegen de stroom in roeiend deze week niet meer gaan redden. Omdat wij vanwege andere verplichtingen om uiterlijk 17:10 weer in de auto moesten stappen, besloten we rechtsomkeert te maken en terug te gaan naar Den Helder. Over de marifoon was te horen dat ook diverse scherpe jachten de handdoek in de ring gooiden. Ter hoogte van (alweer) de S9 konden we merken dat de vloed er lekker in begon te komen en liepen we 5 knopen over de grond, iets later kwam de wind er bij en op het Marsdiep gaf de GPS zelfs 7,1 knoop aan. Tjeetje! Dat was toch nog even heerlijk zeilen!
De prijsuitreiking voor de Drascombes was om 16:30 uur. Toen waren Riddle of The Sands en Pittarak echter nog niet terug in de haven. Naar later bleek hebben ook zij, net als op één na alle andere deelnemende jachten, de SG verkenner niet kunnen bereiken. Riddle of the Sands was echter verreweg het verst gekomen, namelijk tot vlak bij de S1. Goed voor de 1e prijs onder de Drascombes. Pittarak werd tweede en kreeg door het enthousiasme om koste wat het kost toch naar Den Helder te komen de Pride of the Fleet-wisselbokaal.
Seanymph was net iets verder gekomen dan Tyke. Daarom zitten Linda en ik nu nog wat onwennig te genieten van de eerste beker (3e prijs) die onze schoorsteenmantel siert. Of we volgend jaar óók weer een prijs winnen is voor ons niet zo belangrijk. Wèl dat we dan de tocht helemaal uit gaan varen. En, niet te vergeten, dat we dat dan mogen doen in gezelschap van veel, héél veel andere Drascombes. Want beste mensen, laten we er met z’n allen voor zorgen dat dit onderdeel van de Dorus Rijkerstocht voor Drascombe-varend Nederland behouden blijft!
Ik weet niet wanneer de tocht volgend jaar zal plaatsvinden, maar ik gok op zaterdag 17 september. Dat zal de 20e editie van de Dorus Rijkerstocht zijn en naar ik inmiddels van de secretaris van de KMJC heb begrepen, wordt het een jubileumtocht met extra (leuke) verrassingen en extra’s. Zet nu dus al in je agenda dat je de zaterdagen in september 2022 vrij houdt! En voor diegenen die nog plannen hebben voor het stichten of uitbreiden van hun gezin geldt uiteraard een verplichte Dorus Rijkers/Pride of the Fleet- copulatiestop voor de maanden december 2021 en januari 2022!
Roel Smidt, Drascombe
Coaster Seanymph