Een alternatieve Hemelvaart tocht.

De afgelasting van de Smiscruises, dit jaar waren er maar liefst drie geagendeerd, leidde ook bij de schipper van Longboat Brave tot verwarring. Het kan niet zo zijn dat er met Hemelvaart niet gevaren word, en dus word besloten samen met zoonlief Thomas op Brave in quarantaine te gaan. Vriendin Windy op de smartphone voorspelt wat onstabiel weer met flinke wind, en aangezien we geen zin hebben in een zout bed en Thomas het varen best spannend vind beperken we ons tot een rondje Friesland.

Brave gaat reeds woensdag avond te water vlak bij Drachten, en met rustig weer varen we naar een eenzaam steigertje waar meteen de tent word gezet.

De eerste ochtend gunnen we onszelf rustig wakker te worden, en bakken we uitgebreid eieren met spek. De wind is rustig en zit in de ZO hoek, we gaan vandaag mijlen maken naar het westen. Maar het schiet niet op, de wind valt weg en we lopen Grouw aan voor een uitgebreide lunch waarna de op de motor over het Prinses Margriet kanaal verder gaan naar het Sneeker meer waar de zeiltjes weer ophoog gaan. Zo kabbelen we ruime wind richting Jentje meer waar we voor anker gaan om te zwemmen. De borrel roept inmiddels, en daarna het traditionele diner op Brave met extra gevulde noudle soup. Het gebrek aan wind nodigt uit te blijven liggen, heerlijk zo, we rusten uit van de vele video vergaderingen en vele video lessen van de afgelopen weken.

In de nacht hoor ik wind, en als we echt wakker worden blijkt het opeens mannenweer te zijn geworden. Om zoonlief gerust te stellen zetten we vandaag een dubbel rif, en verkennen we het Sneekermeer en de omliggende wateren. Via Heerenzijl, zoals zo vaak pal op lagerwal, bereiken we zonder problemen Akkrum en aangezien de spoorbrug net begint te draaien als we daar aankomen kiezen we er voor een wandelingetje Akkrum te laten schieten. We meren we af aan een luw steigertje voor de lunch en spelen we Zeeslag, wat inmiddels onderdeel is geworden van de dagelijkse routine. Regen dwingt ons echter al in de zeilpakken, en we koersen snel naar Grouw waar we enige beschutting en vanavond enig vertier op de wal hopen te verwachten. Grouw blijkt echter geheel uitgestorven, en we krijgen dus weer voldoende rust. Het blijft de hele avond en nacht regenen maar na lang uitslapen lijkt er toch een mooie dag met harde wind te ontstaan. De aanstaande schipper lijkt er wat aan te wennen, en het varen onder fok en druil kan de goedkeuring wegdragen. We doorkruisen alle kleine slootjes van het Princenhof, van Sietse Maaike sloot tot Diepe Gat tot de Saiter petten. Daar treffen we een paar zeer verleidelijke bomen aan met wat luwte. Daar parkeren we Brave achterstevoren in, met het anker naar buiten en een achterlandvast in de bomen. Voortreffelijk, hier gaan we voorlopig niet meer weg! Het zonnepaneel werkt op vol vermogen, zoonlief kan uitgebreid Brawlstars spelen op de Ipad, en zo kan ik de laatste watersport lectuur tot mij nemen. Prachtig zo, volledig in de luwte met zicht op schuimkoppen enkele tientallen meters bij ons vandaan. Zo komt ook deze dag weer zeer aangenaam tot een einde.

We parkeren Brave zo ongeveer ín de bomen

De laatste dag hoeven we gelukkig nog maar een klein stukje. Tussen de buien door ruimen we de tent op, waarna we dubbel gereefd de Saiter over scheuren en de Nauwe Saiter, een van de mooiste slootjes van het Princenhof, induiken. We vervolgen onze weg via de Raamsloot naar terug naar Drachten onder herfstachtige omstandigheden, erg koud en nat. Maar we zijn voldaan als het zaakje weer op de trailer ligt en we met het kacheltje aan lekker warm terug naar huis rijden!

Sytse Terpstra en Thomas,

Longboat Brave