Jarenlang met veel plezier heel wat tochten en tochtjes in kleine boten gemaakt. Sinds 2004 in verschillende Drascombes. Het was nog nooit gebeurd en dan ineens … daar lig je …
De vrijdag van de Smiscruise Oost 2018
Het plan is om 8.00 uur te vertrekken. Een goede nacht gehad in de Mothoek. Weer helemaal fit aan dek. Het bericht dat we over de noord gaan, wordt van schip tot schip doorgegeven. Over de noord? Dit betekent dat we via de Noordzee ten noorden van Schiermonnikoog naar het Westgat varen. Enkele jaren terug hebben Louis en ik hier gevaren. Een mooi traject. Wij besluiten dit niet te doen omdat er te weinig wind staat. Een SMS naar de vlootadmiraal dat hij niet meer op ons hoeft te rekenen. We varen een NW-koers in de richting van boei EB24 in de Eilanderbalg. In de vaargeul aangekomen, hebben we de ebstroom tegen en een zwakke oostenwind. We zoeken de zijkant van de geul om minder tegenstroom te hebben. Langzaam passeren we boei EB22 en ik ga op de voorplecht staan om goed de aftakking van de geul te kunnen zien. Ik film nog wat.
Dan lig ik ineens met een opgeblazen zwemvest in de Eilanderbalg. Ik stond op de voorplecht met mijn linkerhand aan de rolfok. Om een onduidelijke reden raak ik uit balans, val in het water en verander meteen in een Michelinmannetje met een dikke gele hals en borst en een volgelopen zeilpak. Ik ben heel snel een stuk achter de boot hoewel we niet veel vaart hebben. Louis handelt instinctief perfect. Hij trekt de schoten los, keert de boot en is erg snel bij me. Ik roep hem om de bb-motor neer te laten want ik wil langs de spiegel met een voet op de motor aan dek proberen te komen. Probleem op dat moment is het opgeblazen zwemvest. Ik hang over de spiegel en Louis pakt me bij mijn lurven en trekt me op het droge. Gelukkig heb ik mijn waterdichte camera met een polsband altijd om mijn pols. We zijn inmiddels uit de koers geraakt en proberen het roer omhoog te trekken. Het blokkeert. Weer het water in om de boot naar een wat dieper gedeelte te trekken. Gelukkig kunnen we het roer omhoog halen. De zon schijnt en er is een aangename temperatuur. Alle kleding in de zwakke wind te drogen gehangen. Verder is het genieten op deze zandvlakte ten oosten van Schiermonnikoog. Een aangekleed gebakken ei gaat er nu wel in. Mooie wandelingen in een lege omgeving zover het oog reikt. Enkele stukken plastic geborgen voor de container in Lauwersoog. De zon en de wind doen hun werk met als resultaat een droog zeilpak, droge schoenen en een droge wollen trui. Voor de kou hoef ik in ieder geval niet te vrezen. Het water komt weer op en met voldoende water vertrekken we in de richting van EB29.
Dankzij de snelle actie van Louis ben ik niet echt in de problemen gekomen. Het is in ieder geval leerzaam om dit een keer mee te maken. Juist bij optimale omstandigheden moet je ook altijd rekening houden met de rand van je boot. Ik kan niet aangeven waardoor ik uit balans raakte.
Enkele jaren geleden heb ik een houten trapje gemaakt voor onze reis met Antartis in Griekenland. Vanaf nu heb ik dit trapje altijd aan boord op grijpafstand. Een extra regenjack en wollen trui is ook geen overbodige luxe. Het is niet aan te bevelen om met een nat zeilpak te varen wanneer je nog een lange tocht voor de boeg hebt. We hadden geluk met de temperatuur en de zon. Alle natte kleding heb ik droog laten waaien. ’s Avonds meerden we in de haven van Schiermonnikoog aan en de douche was erg welkom.
Voor de mensen die helemaal in de sfeer willen komen, hier de link naar een filmpje!
Erg leerzaam!
Gijs van Kemenade
Coaster Antartis