Lac d’Annecy Saint Jorioz 1990

Een verhaal van schippersbijstand

In augustus 1990 namen wij met een bevriend echtpaar vakantie in Saint Jorioz, aan de oever van het bredere deel van het meer van Annecy. Onze twee dochters vergezelden ons. Mijn vriend en ik zeilden graag op dit weidse meer, altijd zon, aangename temperatuur en 3 bft. Het was gewoon zalig vertoeven. Op een dag in de late namiddag zeilden we bij toeval aan de overzijde van het meer waar zich grotten bevinden in een steile bergwand en die enkel te bereiken zijn via het water. Vier tieners in een rubber bootje zwaaiden naar ons. Het werd ons snel duidelijk dat zij er niet in slaagden om tegen de toenemende wind in terug te paddelen naar het dorp 2 km verderop. Het bootje leek mij ook niet goed opgeblazen. De jongens waren ’s middags met de wind mee naar de grotten gevaren en hadden de terugkeer onderschat.

Er waren geen boten meer te bekennen in de wijde omgeving. Wij riepen hen toe rustig te blijven. Intussen draaiden we in de wind, zetten de motor aan en haalden de zeilen binnen. Vervolgens langszij varen en de jongens een na een laten overstappen. Hun rubberboot zetten we rechtop tegen de mast en op hun aanwijzingen vaarden we naar hun vakantiedorp, 2 km verderop. Intussen konden we onze kennis van de Franse taal wat opkrikken. Op een honderd meter van hun vertrekpunt lieten we de jongens opnieuw overstappen in hun rubberboot en lieten de eer aan hen om weer veilig thuis te komen. Met een goed gevoel zeilden we naar onze thuishaven aan de overzijde waar het avondmaal wachtte. De “Bjerm” had opnieuw zijn deugdelijkheid bewezen.

Rene Tytgat

Dabber Bjerm