Dames & heren, m.n. Nico Brandjes en Bart de Bruyn,
Met enige verbazing las ik de inzendingen betreffende de hulpmiddelen waarmee sommige Drascombevarenden na het zwemmen weer scheep gaan. Waar de uitrusting van onze jachten zich doorgaans onderscheidt op het gebied van eenvoudige, zeemanschappelijke doelmatigheid, worden thans omvangrijke contrapties in RVS aangeprezen als oplossing van het embarkeringsprobleem “uit den natte”.
Persoonlijk ben ik niet meer een van de lenigsten, zoals mij ten aanschouwen van mijn echtgenote en onze jongste dochter kort na de aanschaf van onze Cruiser Longboat pijnlijk gewaar werd. Na een gezamenlijke zwempartij rond onze Longboat destijds in het warme water van de Westeinder, lukte het mij slechts met de grootste moeite om mijn knoestige knoken weer aan dek te hijsen, terwijl mijn bevrouwing zich reeds in de kuip verkleedde.
In mijn directe omgeving beschouwt men mij over het algemeen als nogal onhandig. Klussen is niet mijn “fort”. Echter, wanneer het om nautische zaken gaat, valt dat soms nog wel mee. Zo heb ik, na thuiskomst van het Westeinderreisje voor mijn “boarding”-probleem een oplossing bedacht en gefabriceerd, zoals op onderstaande foto is te zien.
Ik heb een 8 mm nylon eindje van pakweg 2 m. lengte aan een plankje van 20 cm x 8 cm bevestigd. De uiteinden heb ik door twee gaten aan weerszijden van het plankje gestoken en aan de onderzijde van het plankje voorzien van achtkopen. De bocht van het nylon lijntje heb ik om de overloop van de grootschoot geslagen en doorgestoken. Het lijkt sprekend op een stijgbeugel zoals die aan een paardenzadel hangt. Noemt men in Albion de overloop niet “horse”?
In ruste ligt het plankje met zijn lijntje aan dek tegen de bakboords verschansing. In geval ik vanuit het water aan boord wil klimmen (man over boord!) wip ik het zaakje overboord en zet ik een voet in de stijgbeugel. Dankzij de lengte van de lijn schuift mijn voorvoet iets onder het vlak ter plaatse en klemt zich vanzelf vast. Hierdoor kan mijn voet niet naar voren of achteren schuiven. Een hand aan de verschansing en de andere aan de overloop en ik klim weer aan boord. Simple comme bonjour!
Totale kosten: ongeveer niets. Kleine moeite, veel plezier.
En,….het lijnenspel van de Longboatromp wordt geen geweld aangedaan!
Vriendelijke groeten,
Jan Best
Schipper van ICHTHUS
15 februari 2007
