,,Ik aquarelleer graag, maar heb m’n eigen boot nog niet geschilderd’’
Meke Bootsma (70) is bij NKDE-leden onder meer bekend door zijn aquarellen van sfeervolle Drascombe-taferelen. Vaak weet hij de essentie van scène en sfeer met slechts een paar penseelstreken weer te geven, waardoor er een sterke uitstraling uit gaat van elk aquarel. Gek genoeg heeft Meke zijn eigen boot nog nooit geschilderd. ,,Ja vreemd eigenlijk, hè? Ik ben er denk ik nog niet aan toe gekomen.’’
Zijn waterverfschilderijen verwierven onder meer bekendheid in de papieren BaD. De laatste jaren worden de aquarellen van Meke ook als prijs uitgereikt tijdens NKDE-bijeenkomsten, zoals tijdens de recente voorjaarsbijeenkomst. ,,Aquarelleren doe ik graag. Ik ben ermee opgegroeid, want mijn vader zat vroeger altijd te tekenen en heeft het ons ook geleerd. Ik ben er altijd mee doorgegaan. Nu zit ik bijvoorbeeld op een tekenclubje. Ik maak elke week een aquarel. Het gaat snel –niet langer dan twee uur- en de spullen zijn ook nog eens handzaam.” Niet dat Meke zijn schildergerei meeneemt op de boot; het aquarel wordt altijd achteraf gepenseeld. ,,Wel neem ik soms een opschrijfboekje mee om een eerste schets te maken.’’
Een sfeerrijk aquarel waarin je eigen Drascombe een hoofdrol speelt; wie wil dit nu niet? In elk geval Meke zelf: zoals gezegd is het er nog niet van gekomen om zijn eigen Coaster Dirk op het doek te vereeuwigen. Hoewel Dirk naar NKDE-begrippen een jonkie is –bouwjaar 2007- zijn er niettemin vele kansen geweest om de mooiste momenten vast te leggen.
vlnr: Meke, Vera, Barend, Marc
Zo nam Meke in 2009 op initiatief van mede-NKDE-lid Marc van Ravels deel aan ‘La Semaine du Golf du Morbihan’, een nautisch-cultureel evenement in de gelijknamige ‘binnenzee’ in Zuid-Bretagne. ,,Een heel mooi gebied om te zijn en ook wel bijzonder om in te varen: de stroming bedraagt daar tussen de 10 en 12 knopen. Samen met Marc zijn we nog de rivier d’Auray opgegaan, die naar Auray toe leidt.’’ In drie weken een prachtige omgeving en veel ,,oud hout’’ zoals Meke het zegt. Maar géén aquarel van Dirk.
Een tweede kans lachte Meke een jaar later toe, toen hij met pensioen ging. Met zijn vrouw Vera en zijn zoon Barend ging hij een jaar lang in het Franse Arcachon wonen in een huis met uitzicht op de binnenzee, Bassin d’Arcachon. ,,We hadden de boot voor het huis aan een mooring liggen. Ook dit gebied was prachtig, het lijkt in veel opzichten op de Wadden, met zandplaten die droogvallen. Mijn vrouw heeft het toen wel gezegd: ‘Waarom aquarelleer je hier niet? Het is hier toch zo mooi?’ Maar op de een of andere manier kwam ik er niet aan toe. Het was in elk geval een fantastisch jaar, we denken er nog vaak aan terug.’’
Misschien gaat het dan op Hollands water nog een keer gebeuren. Leidenaar Meke zeilt veel op de Kager- en Westeinderplas en het Braassemermeer. Zijn thuishaven is Warmond, waar hij een garage heeft met daarin de boot op een trailer. ,,Heel makkelijk, want de helling is minder dan 80 meter verderop. Ik hoef niet veel naar de boot om te kijken. Alleen het houtwerk houd ik wat bij, de rest heeft niets te lijden.’’ De voorjaarsbijeenkomst en een Smiscruise zijn doorgaans vaste NKDE-activiteiten.
Zijn keuze voor een Drascombe is Meke goed bevallen, al heeft hij bij aflevering van de spiksplinternieuwe boot de ,,Engelse slag’’ ervaren ,,Eén voorbeeldje: waar de verstaging samenkwam in een oog en klem, waren de uitstekende strengen van het staaldraad niet omwikkeld met een plakbandje. Daardoor scheurde mijn nieuwe zeil finaal doormidden de eerste zomer.’’ Dat was dezelfde zomer dat beide ramen uit de sponningen sprongen omdat ze met te veel spanning waren vastgezet. ,,Maar het blijven mooie en praktische bootjes. Vooral als je het leuk vindt om rond te scharrelen op ondiep water, zoals ik.’’
