Herfsttocht naar het Posthuis

Donderdag 17 september 2015

Het is gelukt in de volle agenda nog een paar dagen te vinden om met Andromeda het wad op te gaan. Ik rij donderdagavond ruim na de spits richting Medemblik. Een helling die ik vaker gebruik en beter geschikt is voor mijn modale gezinsauto. De helling daar is breed, niet steil met voldoende afmeer mogelijkheden en een riante parkeerplaats.

Als ik tegen negenen aankom blijkt de riante parkeerplaats omgetoverd in een camping vol met campers en boten. Met moeite kan ik nog een plaatsje vinden. Volgende keer toch even de agenda van het Sailcenter controleren op Open Europese kampioenschappen van alles wat een zeil heeft…..

Vrijdag 18 september 2015

Na een wat onrustige nacht, er kwamen nog meer mensen laat aan, laat ik zonder veel problemen Andromeda te water en vaar, voor de camping wakker wordt, de haven uit richting Kornwerderzand. Plan is om daar voor hoogwater te zijn en via Kornwerderzand, Zuid-Oost rak en Inschot richting Posthuiswad te varen.

De stevige zuid zuidwesten wind brengt ons over een vrijwel leeg IJsselmeer naar de sluis. Het duurt iets langer dan ingeschat en het is ondertussen hoog water. Kort voor de ingang van de sluiskom zie ik nog net dat er een klein rijnaakje naar buiten komt. Ik lig even bij om hem ruimte te geven en strijk daarna het grootzeil om op fok en druil de kom in te varen. Blijkbaar duurt de sluismeester dat allemaal te lang en hij sluit de deuren. Voor mij een mooie gelegenheid om even te lunchen.

Als een aalscholver op het droge
Als een aalscholver op het droge

Na een half uur kan ik de sluis invaren waarna het lijkt alsof de sluismeester nu zelf is gaan lunchen, òf, ons wil beschermen voor de flinke bui die voor ons langs trekt. Als na ruim een uur de deuren opengaan is het droog maar staat er, twee uur na hoogwater, al een flinke ebstroom. Zonder al teveel problemen vaar ik Zuid-Oost rak in en over het wantij. Met een ruime wind en stroom mee maak ik goede vorderingen maar wordt duidelijk dat ik het Posthuis op dit tij niet ga halen. Ik moet kiezen: met de ebstroom mee door varen en na een tijstop via het Fransche Gaatje naar het Posthuis varen, of, na IN3 proberen via een veel kortere route over de platen te varen. Ik kies ik voor het laatste. Sneller dan verwacht moet het roer eruit. Terwijl ik tussen de mosselstaken door navigeer, realiseer ik me dat op een paar meter afstand een Aalscholver zijn vleugels staat te drogen in het water…. Ik loop zachtjes aan de grond en zit binnen twee minuten vast.

Zonsondergang
Zonsondergang

Als het water voldoende gezakt is, leert een korte verkenning dat een paar honderd meter naar het westen flink meer water staat, jammer, bijna goed. Genietend van de rust en de najaarszon nuttig ik mijn avondeten. Aan het thuisfront wordt dit anders ervaren want de tracker laat zien dat ik “midden op zee” stop en er uren geen voortgang in zit en niet bereikbaar ben…

Als het water komt en de wind nog steeds gunstig is, zeil ik, me van geen kwaad bewust, sturend op de zeilen, nog een goed uur richting Posthuis. Dan draait de wind en wordt het Posthuis hogerwal. In het donker heb ik geen zin meer in kruisen en gaat het anker overboord. Op het moment dat ik slaap, blijk ik ook weer bereik te hebben want ik wordt gewekt door wat verontruste sms-jes.

Zaterdag 19 sept 2015

De volgende ochtend kan ik aan de wind precies het Lange Gat bezeilen. Zo dicht mogelijk langs de ondiepten kruis ik tegen de stroom richting zeegat. Via het Robbengat zeil ik via het VC baken naar het Vaarwater de Cocksdorp. Op het wantij wordt het door wind tegen stroom plots een natte bedoening en doe ik er snel een rif in. Een stuk droger vaar ik richting Texel. Doel is te ankeren in één van de inhammen ter hoogte van de staak. Met de voorspelde westenwind moet ik daar rustig kunnen overnachten zonder droog te vallen. Onder bekijks van diverse fietsers anker ik. Hoewel bij noordwesten wind vrijwel hogerwal, loopt er toch nog wat deining naar binnen, dwars op de boot. Als me dat te oncomfortabel wordt, roei ik een stuk dichter naar de dijk waar het rustiger ligt. Met de stenen zeedijk niet bepaald een idyllisch plekje maar goed beschut. Terwijl in de rest van Nederland de regen tegen de ramen slaat geniet ik in een zonnetje van een biertje.

Zondag 20 september 2015

Tegen half tien ga ik anker op. Korte verkenning leert dat de derde inham vanuit het noorden waarschijnlijk nog comfortabeler ligt, maar ook ondieper is. Omdat het vloed is (en de Texelstroom) besluit ik vrijwel recht over te steken om net ten noorden van de Lutjeswaard uit te komen. Ik steek snel de Texelstroom over met een windkracht 4. Enigszins onverwacht moet toch het roer eruit, blijkbaar net boven een plaat ten oosten van Vogelzand. Na enkele minuten kan het roer er weer in maar nu moet ik behoorlijk oploeven om een mosselvanginstallatie te ontwijken die (nog) niet op mijn kaart staat. Hierna gaat het met de stroom mee rap richting Den Oever waar ik in drie kwartier door de sluis ben. Met de noordwestenwind ben ik in 2,5 uur in Medemblik. Hier zeil ik via de beschutte zijkant de haven in. Hier geen havenmeester die zeilen in de haven verbiedt aangezien vrijwel niemand een motor heeft. De zeilwedstrijden zijn ook afgelopen en het is een drukte van belang bij de helling. Geamuseerd bestudeer ik de verschillende technieken die toegepast worden om boten op trailers te krijgen. Als de winnaars gehuldigd worden is er plek op de helling. Ik haal Andromeda uit het water en rij tevreden naar huis.

Opnieuw bleek het Posthuis verder dan gedacht, maar, de weg ernaartoe was de moeite meer dan waard, een mooie afsluiting van het zeilseizoen.

Wim Oostra

lbc Andromeda