Een verslagje van de Prefeeder Oost en Smiscruise Oost, 2017.

De Prefeeder start op zondag 21 mei, en varen een vijftal boten van Lauwersoog naar Schiermonnikoog. Ikzelf volgde maandagavond, na een acquisitiegesprekje in de buurt, met stropdas van de NKDE natuurlijk. Als een zwerver geslapen op de trailer achter de auto, en stap uit met stropdas.

Dinsdag was een dag voor een paar uurtjes zeilen op de Zoutkamperlaag, en in de avond met werkelijk prachtig weer om te spelevaren op de stuurriem, met en zonder zwaard, nabij Schier. Bas ging mooi ook, voor de eerste keer varen met de stuurriem, ofwel, varen zonder roer en soms een klein beetje riem. Lekker zeilen, in de avondzon, windje 2 B, wie doet je wat.

Woensdag start de Smiscruise met een twintigtal boten, met tochtleider Thomas. De armada van Rob Moot was ook gearriveerd. Na een visje en de palaver, vertrekken we in de avond naar de LW8 bij Lutjewad. De eerste groep vertrekt om 19u. om plaats te maken voor bezoekende jachten, terwijl de rest dan volgt om 20u. Een prachtige tocht met zonsondergang, windje 3-4B, met vol tuig. Het gaat zo lekker dat ik een keertje terug vaar naar de latere groep.

We liggen voor anker om droog te vallen.  Tja, erg eigenlijk, ik heb sinds kort 4G en kijk de finale van voetbal met een paar glaasjes port…

Donderdag varen we door naar Pieterburenwad, met weinig wind. Ik krijg les 1 voor het bereiden van kokkels:  zoek en verzamel, erna 24 uur spoelen. Morgen les 2.  Midden in de nacht verandert alles: de wind, de stroom, het tij, en draaien de boten verschillend. Mijn coastertje krijgt een kusje van een cruiser dus snel even met de stuurriem vaarbomend verhalen. Ik kon de slaap niet meer zo vatten en maak een uurtje later een wandelingetje met zonsopgang.

 

 

 

 

 

 

 

 

Wat later willen we vertrekken. Plotseling liggen we in een dikke mist, koud, zicht minder dan 100 meter, wat nu?   Thomas hijst de reflector en we vertrekken rustig varend op de motor, dicht bij elkaar blijvend.  In een enorme mist lukt dat. We varen tussen grote bergen algschuim, wat doet denken aan ijsbergen.  Een platbodem kruist onze koers, dwars door een veld drascombes. We zijn op weg naar Simonszand en buigen af naar oost richting Schiermonnikoog.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Zo plotseling als de mist kwam, verdwijnt deze ook, als we vlakbij Schier zijn en varen we in de volle zon. De mistbank blijft de rest van de dag hangen aan de noordzijde van het eiland. We zitten dus aan de goede kant.  De idee was varen totdat we vastlopen en dan zien we wel weer verder. We genieten van de prachtige kust en een uur voor HW met springvloed passeren we vlakbij de zuidzijde van het eiland het hoogste punt met 30 cm. water, zodat we in één keer doorvaren naar het Rif naast de haven.  Les drie gekregen over de kokkels, beetje margarine in de pan, deksel erop, 1 minuut verhitten, en klaar. Zonder saus gewoon proeven! smikkelen…

 

 

 

 

 

 

Op zaterdag varen we naar Het Rif (Smeriggat) en genieten van een uitgebreide borrel. Wat is nu mooier dan een borrel, met het 50-jarig bestaan, met een zeemansliedje ! Eerst zing ik het voor en dan zingt iedereen mee. Niks valse kikkers maar een prachtige ballade.

De volgende dag is het rond 12 uur HW en vaart ieder terug naar Lauwersoog. Ik vaar al eerder rond middernacht terug ook om eens in het donker te varen.  Wat een superweek was het weer, met zoveel lieve mensen, mooi weer, te ontdekken en niet in de laatste plaats, onder de indruk te raken van de Waddenzee met al zijn flora en fauna, met die mooie luchten erboven.

Gerard Jol (Coaster Peper)