Verloren – lievelingsanker!

Graag maak ik gebruik van de vele Drascombevarenden die het wad liefhebben en het leuk vinden om er eens iets zinnigs te doen te hebben! Ken uzelve, meestal lig ook ik zalig te niksen, beetje naar vallend en komend water kijken, verschillende tinten blauw bestuderen, en zo af en toe komt er ook nog een gevederde of gepelsde vriend langs.

Zo ook 13 mei, een prachtige vrijdag, jarige in de familie, stevige bries, dus toch in Den Oever maar even een blokje Amsteldiep alvorens de definitieve zoete terugtocht naar Huizen aanvaard wordt. De winden lijken fris en volgend voor die tocht in zuidelijke richting, dus dat moet kunnen.

Meestal vaar ik niet zo op schema, maar nu was de bedoeling om toch te 2130 weer voor de brug te liggen om de laatste schutting mee naar binnen te kunnen pakken.

Aldus uurtje Amsteldiep geankerd met Coaster Juno, ondergaande zon, versnaperingen tot we te 1930 toch echt ankerop moeten.

Was al een week een 2,5 kg Bruce aan het testen in plaats van zijn bewezen grotere broer, de 5 kg uitvoering. Die heeft Dulcibella tot een zware Beaufort 10 in Schotland en Yraida met Beaufort 10 met stoten 12 in de Gouwzee gehouden, spreek niet van een nachtje stroom tegen wind met negen in het Smeriggat.

Helaas, dom, dom, dom, Bruceje met een musketonhaak aan haar ketting geknoopt in plaats van degelijk bevestigd, hetgeen toch meer mijn stijl is. Kort verhaal, Bruce boven water en plons, weg is ze, er achter aan vanaf een deinzend schip is geen optie, wel nog nat tot de schouder maar helaas, de zee geeft maar dit keer sluit ze zich boven mijn 2,5 kg originele Bruce.

Wat een afknapper na zo’n heerlijke tocht. Wat wel lukt is exact te 2130 voor de brug te liggen die de A7 voor enkel en alleen Coaster Juno stil legt.

Na beraad en studie blijkt het zaterdagochtend te 0800 uur laag water in het Amsteldiep, dus ligt Juno na een uitermate korte nachtje te 0600 met de vraag om een schutting naar buiten voor de uitnodigend geopende sluisdeur. Die blijft rood want de sluismeester bepaalt dat er gestreken dient te worden ‘anders is het twee uur extra slaap schipper’.

Ondanks wat matineuze aanpassingen in de planning ligt Juno te 0750 op de gewraakte locatie, haar schipper overboord met een hopelijk waterdichte iPad en een bootshaak om zijn geliefde ankertje te vinden. De vloed komt ook nu weer sneller dan verwacht, altijd weer daar in het Amsteldiep. Na dertig minuten is het water tot de navel gestegen zonder ook maar een stootje Bruce gevoeld te hebben. Watertemperaturen midden mei nog niet Mediterraan, we geven deze poging op, de vloed loopt er al hard in en we willen ook nog Enkhuizen bereiken vandaag.

Te 1000 weer op zoet met het gevoel in ieder geval alles gedaan te hebben wat binnen de mogelijkheden lag. Daarom, wadvarende lezers van de (Electro)BaD, zie bijgaande informatie waar u mijn geliefde 2,5 kg British steel kan vinden. Wellicht tijdens een extreem lage voorspelde eb, voorafgegaan door langdurige oostenwinden, met een magneet, een metaal detector of waarschijnlijk met een onvoorstelbare dosis geluk. De eerlijke vinder bezit dan in ieder geval een super lunch ankertje of, indien hij/zij zich met het kleinood meldt natuurlijk het welverdiende vindersloon!

Bruce4

 

Michel Maartens

Coaster Juno

 

Locatiegegevens voor de actieve zoekers (klik op de onderstaande illustratie om de Navionics Webapp te openen, maak vervolgens gebruik van de zoomfuncties om de gewraakte locatie te bekijken):

Bruce3

Bruce2