Eigenlijk was het besluit al lang genomen. Het seizoen was imposanter geweest dan we twee jaar geleden bij de acquisitie van onze coaster hadden durven hopen: een pre-pre-feeder over het Haringvliet in april, de pre-feeder van Muiderzand naar Den Oever – en-passant Laaxum verkennend – en in mei de feeder naar het Posthuiswad, waar 25 jaar geleden al over gelezen werd. Aansluitend de Smiscruise – opnieuw naar het PHW, maar dan in weersomstandigheden waar menigeen voor bedankt. En gedurende de rest van het seizoen op het Zeeuwse thuiswater dik duizend mijl op het log gezet. En als toetje een prachtig Zomerweekeinde door Leiden.
Geheel los daarvan had de aanblik van de prijswinnende foto van 2012 mijn betere helft al doen besluiten never-nooit mee te gaan met een TWW. Later opgevoerde argumenten dat dit slechts een met moeite geselecteerde milliseconde uit een overigens rustgevende videoregistratie betrof, treffen dan geen doel meer. Zoonlief werkt in dit herfstige jaargetijde noest aan de toekomst – iemand zal dit land toch van de ondergang moeten redden – en solo zie ik het niet zitten; gevoelloze en verkrampte, eventueel zelfs bebloede vingers, die niet meer doen wat je er van verwacht, is niet iets wat je opzoekt. Kortom, het was mooi geweest.
Maar ja, dan valt de uitnodiging om op te stappen aan boord van de Zandloper op de digitale deurmat…
En dus begeef ik mij vanuit de drukte van de Randstad naar het immer ontspannende Noorden. De meeste bladeren zijn al van de bomen, maar op de afgesproken tijd en plaats aan het Makkumerdiep lijkt het warempel nog wel voorjaar. Alleen de weersverwachting voor de volgende dag past bij het langjarig gemiddelde; ZW 5-6 mogelijk 7, ruimend NW, buien, kans op hagel en onweer, zicht goed, in neerslag matig. Mooi dat we hebben afgesproken aan de IJsselmeerkant ten oosten van de Lorentzsluizen; daar lig je bij al dat lekkers goed beschut achter hoge basaltblokken.
In de schemering komt Dulcibella met admiraal echter langszij. Het antwoord op de vraag of we al lekker gegeten hebben (niet dus, we waren juist van het aperitief aan het genieten) wordt niet gehoord, maar het voorstel is om aan de Waddenkant van de dijk een plaatsje in te nemen. Onze schipper heeft daar gezien de verwachtingen in eerste instantie niet veel oren naar, maar uiteindelijk varen we toch met de vloot mee. Zelfs de sluismeester toont begrip voor deze lichte aarzeling en zo meren we toch nog als laatsten af in de kolk. Deze versiertruc komt me bekend voor; eerst manoeuvreer je argeloze opvarenden in ‘uitdagende’ omstandigheden, om er vervolgens met louter rationele argumenten maar weer het beste van zien te maken.
De voorspelde NW-wind laat nog even op zich wachten en tot de volgende morgen liggen we rustig in de luwte van de strekdam. Bij het ankerop gaan vormen we ook nu de achterhoede; het is met twee vreemden op één boot toch even wennen. Maar dan gaan we los! De wind is ZW 5..6 en de nog immer voorspelde veering to NW in de tweede helft van de periode, maakt de Wierschuur op Terschelling tot een ideaal doel. Zandloper loopt in het Ververgat stiekem even uit het roer – maar de schipper geeft geen krimp – en de opstapper krijgt alle gelegenheid zich te herstellen. Het echte TWW-weer; lekker bezig! Of het hagel is, of slechts dikke druppels is niet geheel duidelijk, maar de neerslag tikt vervaarlijk op de zeilkleding, hetgeen de communicatie aan boord lastig maakt.
De hoog opgezette kragen houden ons echter wel droog! We koesteren de verwachting voor morgen, die minder hemelwater in het vooruitzicht heeft gesteld. Maar als Batyr, Ducibella en Zilt een tijstop op de Richel maken oogt het weer al wat aangenamer. Zandloper vaart met Orion en Pepe vast een stukje tegenstrooms de West Meep op. Later in de middag, voegen de ‘lieden van de Richel’ zich weer bij ons, Zilt en Batyr net vóór, Ducibella net ín een onaangename bui. Tegen het vallen van de avond ligt de gehele vloot op de afgesproken plaats onder Oosterend.
De volgende morgen verloopt de communicatie via de marifoon niet kraakhelder, maar het doel voor de dag is wel duidelijk: op naar het PHW. In eerste instantie vaart ieder zijn eigen koers, waarbij aan boord van de Zandloper bij de NNE-wind in de West Meep stiekem even 9.3 knopen wordt aangetikt. “Lekkerr bezig”, pleegt de schipper dan te zeggen. Als Orion het zeegat verkent blijkt de zeegang aldaar best mee te vallen en dus opteren de meesten al snel voor de route buitenom. Alleen Zilt heeft van meet af aan de steven op het Fransche gaatje gericht en zal later de vloot verlaten. Ook Orion ziet zich wegens ziekte van de opstapper in tweede instantie genoodzaakt naar die richting uit te wijken. De rest loopt iets te vroeg in het tij door de Vliesloot weer naar binnen, maar nog wat dichter onder het strand maken we ondanks het laatste restje eb goede vorderingen. Vervolgens varen we statig langs Oost-Vlieland om de West, waar we aan het eind van de geul voor een uitgebreid aperitief en diner weer voor anker gaan.
’s Avonds in de schemering voegt Orion zich weer ons, nadat de opstapper het laatste veer naar de vaste wal heeft kunnen nemen om uit te zieken. Met de vloedstroom begeven we ons met z’n allen richting Posthuiswad. De echte liefhebbers nemen deze twee mijl over het maan-beschenen Wad uiteraard de riemen ter hand en voor de watjes is er altijd nog het ijzeren zeil.
Zaterdag wordt een rustdag ingelast en laten we ons de roemruchte hamburgers van de uitspanning ter plaatse goed smaken. Voor de liefhebbers onder ons; daar kan daar tegenwoordig ook een overnachting worden geboekt. Als de duisternis al weer vroeg bezit neemt van het Wad, gaan we ankerop en met de matige NW-wind laten we ons afzakken richting Paardenhoek, alwaar de ‘bonte avond’ plaats gaat vinden. Ruimtegebrek en privacyoverwegingen staan niet toe daar verder over uit te wijden. Vreemde lichteffecten zijn echter waargenomen en het bleef nog lang onrustig bij het Paard…
Zondagochtend is het bladstil en begeeft eenieder zich weer huiswaarts. Kortom, het was uiteindelijk toch een onvergetelijk en niet te versmaden Traditioneel WaddenWeekend.
Jos Pacilly
a/b van Zandloper