Tarka ziet Zeeland

Wegens omstandigheden is het voor ons beter voor vakantie in Nederland te blijven. Nu komen we voor mijn andere vrijetijdsbesteding, duiken al jaren in Zeeland, echter duikers zien meestal niet veel van de omgeving boven water. Beperkte blik op de snelste weg naar de volgende duikplek. Zierikzee is in al die jaren nog nooit bezocht… tijd voor een complementaire vakantie: boot mee, duikspullen thuis laten. Tarka gaat mee op de geleende trekhaak van vrienden, campertje er achteraan.

Enige inspiratie komt uit de `Zeilen`. Hierin wordt een elfstedentocht beschreven in Zeeland. Prima artikel ter voorbereiding want we besluiten slechts één kaart te kopen: Oosterschelde en Grevelingen. De Westerschelde is vast ook mooi, maar dat gaan we wegens de drukte en heen en weer over lelijke kanalen lekker niet doen.

Na een week wat aanklooien op de camping (Noorder Nieuwland te Brouwershaven), lezen, bezoek ontvangen die je duikspullen even hebben meegenomen uit de garage, boot te water laten (in de prima haven van Brouwershaven) wat zeilen op de Grevelingen, is het tijd voor een week ondiep.

We vertrekken in de regen richting Bruinisse. Na schutten richting Stavenisse. Omdat er niet veel wind staat, kost het nogal wat tijd om bij de ingang van het kanaaltje te komen. Het kanaaltje is erg smal met stortsteen aan de kanten, de gehele doorsnede kan door het heldere water bekeken worden. Na afmeren de molen bezocht en daarna het café.

De volgende dag is het droog, en best mooi zeilweer. Het plan is om naar het Veerse meer te varen. Eerst maar eens richting Zeelandbrug. In de buurt van Kats buigen we af naar het zuiden. Bij de Zandkreeksluis kunnen de zeilpakken uit, schutten we en lunchen aan de binnenkant. Hier wordt de nieuwe keuken ingewijd. Wegens instabiliteit hebben we de campinggaspit in cardanische ophanging er uit gegooid. In de plaats daarvan een nieuwe `bistro` van hetzelfde merk. Gaspatroon erin, en branden maar. Overdwars past hij precies in de polyester kist, met een triplex plankje erop ontstaat zelfs extra berg- en beenruimte (in de slaapstand).

De tocht wordt voortgezet bij windkracht 4 kruisend richting Veere. Prachtig zeilen. Overstag als het te ondiep wordt, hiervoor is geen peilstok nodig. Als de krabben zichtbaar over de bodem wegrennen, is het precies 1,25 meter diep.

Aan het einde van de dag gekozen om de nacht door te brengen in Kamperland. Eten bij de Griek, het smaakt ons goed al is het wel veel. Het verder rustige Kamperland komt deze vakantie maar liefst twee maal in het landelijke nieuws; eenmaal wegens het bewaren van een dode moeder in de diepvries, en andermaal voor het bewaren van een dood paard in de diepvries. In beide gevallen kon er nog geen afscheid genomen worden. Gelukkig hebben wij daar geen last van, aan boord geen diepvries. Morgen naar Veere.

We steken recht over maar krijgen toch nog een vastloper. 15 minuten later meren we af aan de stadskade. Op de fiets gaan we naar Arnemuiden, toevallig is Museumwerf Meerman vandaag open (aanrader maar let op de openingstijden!) Hier werd voorheen het scheepstype Hoogaars gebouwd. De werf is nog geheel in de oude staat en wordt gelukkig gebruikt voor restauratiewerk.

Verder op fiets naar Middelburg en weer terug naar Veere. Helaas geen supermarkt in Veere maar wel veel winkels die allemaal dezelfde gietertjes/harkjes/vensterbanksiersels verkopen. Dan maar eten in de jachtclub. Erg gezellig, dat gaan we vaker doen! Het carillon houdt ons de hele nacht wakker, we hadden gehoopt dat om 00.00 uur de tijd in stilte zou verstrijken. Helaas.

Vandaag terug naar de sluis, een kort stukje buitenom naar de volgende sluis, op naar Goes. We liggen ’s avonds in haven `WSV De Werf `, prima plek. Goes is toch een beetje een grote stad, gauw verder.

We eindigen na een mooie zeiltocht in Yerseke. Oesterputten bezocht en het museum over de oester- en mosselcultuur. Proeven doen we bij de putten, wijntje erbij, heerlijk. Terug op de haven krijgen we het aanbod mee te doen met de clubzeilwedstrijd. We slaan dit beleefd af. Stom natuurlijk, want we hadden vast met één van de andere schepen meegekund. Erg vriendelijke mensen op deze jachtclub, ze vertellen ons te hebben gemist op de haringparty na de zeilwedstrijd. Bij vertrek worden we zelfs uitgezwaaid vanaf de steiger.

Het is nogal hobbelig buiten. 5 bft tegen de eb mee geeft een steile korte open golfslag. Het rif zit uit voorzorg al in het grootzeil. Zodra de ondiepten vrijgevaren zijn, gaan de zeilen bij en dat maakt de vaart een stuk rustiger. We kruisen omhoog richting Witte Tonnen Vlije en het Brabantse vaarwater. Aldaar wel wat vrachtvaart, en allemaal zeilschepen die motoren. “Zonde van al dat mooie zeilwater“, denken we. We kruisen de vaargeul vele malen veilig, overstag buiten de tonnen. Het wordt ons dagen later pas duidelijk dat kruisen hier verboden is. Gek dat dat niet op de kaart vermeld wordt. De verkeerspost Wemeldinge heeft het druk met een jacht elders. Men vraagt:`Wemeldinge is het veilig ?`We horen geen naam, geen positie, doch Wemeldinge meldt:`Ja hoor, het is veilig`. Merkwaardige situatie gezien de grootte van het werkgebied. We kunnen in De Keeten afvallen en vliegen naar St. Annaland. Alweer een mooie haven!

Op onze laatste dag van de zeiltocht via Bruinisse terug naar Brouwershaven. Deze keer langs de noordzijde van de Grevelingen, volop wind en zon. Dit is het ondiepe deel, we halen volop voordeel uit de geringe diepgang van de Coaster door flink over de platen af te steken. Door de witte zandbodem en de zon wanen we ons in de Cariëb: azuurblauwe vergezichten.

De zeilweek sluiten we af in Brouwershaven met kibbeling, omdat we toch voor visboer Van Beveren liggen. Eindconclusie: mooi varen in Zeeland, vriendelijk volk en lekker eten. Nu kan droogvallen best leuk zijn, elke avond in de haven met douche is ook zeker aan te raden. Leukste reactie gehoord in Yerseke van een dame op leeftijd die ons ziet binnenvaren:`als ik 18 was geweest had ik dat gekampeer ook fantastisch gevonden`. Kijk, dat streelt het ego op je 50ste.

Peter Boon
Coaster Tarka