In de voorjaarseditie van de BAD werd door de bemanning van de Tuimelaar een oproep gedaan voor leuke campings aan het water waar je goed zou kunnen kamperen met plaats voor een Drascombe bij de tent. Uiteraard heb ik meteen gereageerd aangezien Brave bij zo’n camping in het haventje ligt, midden in Friesland, bij de boer, met twee spinnenkopmolentjes op het terrein, een trampo, schommels, een waterfiets, andere zwemattributen, enzovoort. Zie: www.depolle.nl. In mijn ogen een uitgelezen plekje, zeker nu sinds begin dit jaar ook Pepe daar een plekje heeft. Twee Drassen gebroederlijk naast elkaar, samen goed voor 10% van de havenbezetting. Zo leidde de Drascamp-oproep zowaar binnen een paar weken tot een waar Kids Tent Event.
Vrijdag vroeg in de avond, zoonlief moet eerst nog naar zwemles, rijden Monique, ik en onze tweeling Pepijn en Thomas van 6 jaar weg. Ruim na kinderbedtijd staat de tent ingericht en wel, compleet met kampeerstoelen en tafel. Slapen in de tent blijft een feest, maar na enige indringende conversatie wordt het stil en focussen we ons op de wijn. De koude noordenwind laat het stevig afkoelen. Om 02:00 uur en 05:00 uur moet ik er uit om de kinderen steeds meer kleren aan te geven.
Gelukkig slapen ze uit en om 08.00 uur is het al weer aangenaam warm in de tent; er moet met spoed geventileerd worden. Monique slaapt onverstoord door, ik voer de kinderen en maak Brave zeilklaar. Voor de koffie arriveren Reinier, Simone, Stijn (10) en Matthijs (8), zonder Tuimelaar maar dat is bijzaak. Het kamp wordt uitgebreid en dan komen ook Vincent, Adriana, Lara (7) en Emma (4) van Pepe. Met twaalf personen vinden we dat we een echt event hebben gecreëerd. Weliswaar (nog) invitation only, maar het betreft een generale repetitie. Er wordt uitgebreid koffie gedronken, Vincent besteedt zijn tijd aan het leeghozen van Pepe, liters water in de kajuit, waar komt dat nou weer vandaan?! We verdelen ons over twee boten, en met mooi en rustig weer varen we door de Modderige Bol naar de Sytebuurster Ee en zeilen ruime wind naar Grouw. Daar wordt uitgebreid gezwommen en in het zand gespeeld, maar ook veel bier gedronken… Ook voor volwassenen mag het leuk zijn. We maken een ommetje door het dorp om schoenen te kopen. Apart, maar Emma en Lara blijken geen schoenen bij zich te hebben. We verzeilen op een heuse kermis, maar weten de kinderen hier redelijk efficiënt overheen te loodsen met de ijstent in het vooruitzicht. En aangezien het inmiddels ook bijna etenstijd is en we eigenlijk voor de pizzabakker staan, blijft de meute wachten terwijl de echte mannen de boten ophalen om bijna voor de deur weer af te meren.
Een prima slot van de middag volgt op het terras, met veel zon en een hoop herrie, althans, volgens de klagende omwonenden. Maar ja, er is maar één keer per jaar een Drascamp Kids Event. Vroeg in de avond varen we terug naar de camping, Pepe gaat zelfs nog in de zeilen. Voor het slapen gaan, mogen de kinderen nog even uitrazen. Dodelijk vermoeid frommelen we een ieder weer in de slaapzak, waarna ook de meeste ouders snel volgen; jonge kinderen eisen hun tol. Reinier blijft hangen, we drinken nog een borrel met worst, en dan drijft de doorstaande noordenwind ons weer in de zak. De zondag is weer zonovergoten. De kinderen mogen zodra ze wakker zijn naar Lara en Emma. Ze gaan met de waterfiets die nautisch verantwoord langszij gaat (Pepe blijft ongeschonden). We stellen vast dat er best zes kinderen op een waterfiets kunnen.
Er wordt weer druk gezwommen zodat het enige moeite kost om de kinderen na de koffie weer mee te krijgen. Het doel is een geheim strandje aan de Prinsendijk in de Oksepoel van het Prinsenhof. Er staat weinig wind, de zon brandt ongenadig en het gas gaat er flink op. Zo liggen we na een uur varen aan de grond bij het strand, eigenlijk een uitsparing in het riet van vijf meter breed maar met zandgrond. Ook de autochtonen hebben zich reeds geïnstalleerd maar dat mag de pret niet drukken. De kinderen gaan overboord in kniediep water en vermaken zich uitstekend met bootjes, waterpistolen en mosselen zoeken. Dan gaan we verder door het Holstmeer en de Folkertsloot naar “It Trije Hûs”, een eettent op een eilandje, alleen per boot bereikbaar. Maar wel met glijbaan, springkussen, schommels, bier en hamburgers. De klok dwingt ons hier weer vandaan. Vincent vaart met familie rechtstreeks naar de helling in Grouw om Pepe gereed te maken voor de vakantie in Kroatië, de rest gaat met Brave weer naar de camping waar de Longboat weer onder de tent gaat. Het kamp weer wordt weer opgebroken. Zo worden alle sporen gewist van een mooi en intensief weekeinde. Naast de ingeladen auto’s nemen we nog one for the road en komt het tot een evaluatie.
Conclusie: volgend jaar weer, komt op de NKDE-agenda voor begin juli. En grote kans dat Tuimelaar in 2014 naast Brave en Pepe ligt…
Sytse Terpstra
Longboat Brave