Het zomerweekend van de Nederlandse Kring van Drascombe Eigenaren 2012 werd gehouden op het Veerse Meer, van vrijdag 31 augustus t/m zondag 2 september. Vrijdagavond en zaterdagochtend was het op de trailerhelling van haven Oranjeplaat een drukte van belang. Uiteindelijk waren er zaterdagochtend ongeveer twintig Coasters, enkele Cruisers en drie Longboaten. Een aantal van ons was over de prachtige Zeeuwse wateren op eigen kiel gekomen.
Voor mij, de nieuwe schipper van Longboat Akka (zie ook de noot onderaan), was het de eerste bijeenkomst van de Kring. Op verzoek van Gijs: “Wie schrijft het verslag, bij voorkeur een nieuw iemand in onze club?”, doe ik graag verslag van dit prachtige zomerweekend.
Bij het palaver op zaterdagochtend komen oude bekenden elkaar weer tegen en worden ter kennismaking handen geschud. Het is een hartelijke ontvangst. Het palaver is kort. Gijs waarschuwt voor enkele grindbanken en ondieptes. Daarna op weg naar de Mosselplaat voor de lunch. Velen verlaten wrikkend en zeilend de smalle havengeul bij Oranjeplaat. De smalle geul is aangegeven met de bekende rode en groene bakens. Een enkeling heeft ervaren dat het buiten de bakens erg snel ondiep wordt, zelfs voor een Drascombe. Veel wind staat er niet, met 2 Bft in een vlaagje mag je al blij zijn. Het veld waaiert snel uit elkaar. Iedereen is op zoek naar dat plekje waar de wind is, of wordt verwacht. Het is prachtig om zo veel Drascombes bijeen te zien op het Veerse Meer!
Rond één uur komt iedereen aan bij de beschutte steigers op de Mosselplaat, één van die prachtige eilandjes op dit meer. Gaaf om te zien hoe eigenlijk iedereen al zeilend binnenkomt en elkaar helpt om dicht bij elkaar te liggen. Een ontspannen lunch vindt plaats op het gras en rond de houten tafel. Hier en daar wordt zelfs een eitje gebakken. Verhalen en ervaringen worden uitgewisseld. Er zijn oud gedienden, maar ook mensen die nog maar kort in een Drascombe varen. Die combinatie bevestigt mijn gevoel dat de Kring leeft en toekomstbestendig is.
Wat er aan vooraf ging
Even onderbreek ik de chronologie om jullie mee te nemen naar het prille beging van dit zomerweekend. Wanneer begint zo´n weekend eigenlijk? Tijdens het palaver? Als jouw Drascombe van de trailer af is? Voor mij begon het donderdagavond met een anekdote die ik jullie niet wil onthouden. Pim Brinkman van Rupert Bear zag ik eerder in de week van ons weekend al op de Grevelingen. Donderdag vonden we elkaar weer in Oranjeplaat! Later die avond besloot hij heerlijk rustig op het Veerse Meer te overnachten; en toen kwam die harde wind…. Hij kan hier zelf meer over vertellen. Ook ontmoette ik Herman van der Paauw met een Coaster – de voormalige Kadans – die hij onlangs heeft gekocht. Hij was met opstapper Mano Groenland (coaster Tumbler). Na het traileren kwam er een fles champagne tevoorschijn om zijn coaster Schalk te dopen. Met zijn vieren hebben we genoten van het heerlijke vocht dat na de doop in de fles was gebleven.
Vrijdag woei het ongelofelijk hard. Het is niet overdreven om te zeggen: “ Ik lag verwaaid in Oranjeplaat”. Verwaaide zeilers moeten een ander plan trekken. Samen met Carol Fuchs van de Mellon en Chris van den Broek van de Olle en De Hond Pluk natuurlijk naar Middelburg. Tot onze verrassing vonden we daar aan de kade de replica de Shtandard van het schip van Peter de Grote uit 1703. Na dit schip te hebben bezocht en bewonderd, hebben we heerlijk door het stadje gebanjerd. Typisch een geval van een geslaagd dagje shore leave als je verwaaid ligt. Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Shtandart_(frigate)
Hoe het zomerweekend verder ging en de vermelding van een technische noviteit
Aan iedere lunch komt een eind. Nog steeds zat er weinig wind. Omdat de wind uit westelijke hoek kwam, ging het met ruime wind terug naar Oranjeplaat. Met zo weinig wind een garantie voor een drijfpartij. Het was dus weer zoeken naar de wind. Probeer dat maar eens op dat smalle Veerse Meer, met zijn vele boompartijen aan de kant…
Dit weekend was er ook noviteit die niet onvermeld mag blijven. Carol Fuchs presenteerde zijn nieuwe roerinrichting. Michel Maartens was zo benieuwd naar deze innovatie, dat hij met Carol heeft meegevaren! Michel heeft van zijn ervaring een degelijke documentaire gemaakt die u kunt vinden op de ElectroBaD (video van 03-09; video opnames roerconstructie coaster Mellon).
‘s Avonds hebben we genoten van een uitgebreid buffet bij restaurant Oranjeplaat. Drie grote tafels gevuld met Drascombevaarders; een prachtig gezicht. Verder natuurlijk uitbundige verhalen en een gezellig samenzijn. Als nieuwkomer viel me op hoe ongelofelijk divers deze gemeenschap is. Op een gegeven ogenblik meende ik te zien dat er een krant rondging. Een kwaliteitskrant zo waar: de NRC. Deze werd druk besproken. Aan de reacties te zien leek het me niet logisch dat er iets ernstigs aan de hand was, maar waar kwam die interesse in de krant dan wel vandaan? Langzaam kwam de krant ook onze kant op. En jawel, er stond een artikel in over Drascombes. Ook dit is te vinden in de ElectroBaD (07-09; We staan in de krant! – uit NRC 1 september 2012)
Een rustige zondag
In de BaD heb ik diverse verhalen gelezen over tochten op de Wadden met veel wind. Tijdens dit zomerweekend waren de weergoden ons goed gezind. Helaas had Aeolus alle wind al verschoten op donderdagnacht en vrijdag. Wat te doen op zondag? Langzaam werd iedereen wakker. Terwijl ik genoot van een kopje thee, zag ik Gijs langs de steigers lopen. Hij zocht nauwgezet iedereen op om te vertellen dat wie nog tijd heeft rond één uur wordt verwacht op de Spieringplaat – een juweeltje van een lagune voor een lunch en een laatste samenzijn. Het ging echt langzaam, langzaam naar de Spieringplaat. Dan ben je blij dat je geen stroom tegen hebt! De vloot bestond uit nog ongeveer tien Drascombes. Na een gezellige lunch ging iedereen zijn eigen weg. Sommigen gingen terug naar de helling op Oranjeplaat en anderen voeren op eigen kiel verder. En zo werd het stil om me heen. Ik had nog vakantie en bleef liggen. In de stilte en met de avondzon heb ik gemijmerd over dit heerlijke zomerweekend en mijn kennismaking met de activiteiten van NKDE.
Afsluitende noot
Juli 2011 heb ik Longboat Akka gekocht van Klaas Lubbers. Klaas is bekend in onze kring van zijn Akka Kronieken, waarvoor hij ook is onderscheiden met De heer G.Th.M. te Kloese – arts – wisselminiatuur 2012. Op hoge leeftijd heeft Klaas met Akka solo gevaren op de Grevelingen. Na een proefvaart op Akka met Michel Maartens was ik direct aan haar gehecht. Ik dank Klaas voor het vertrouwen om dit schip van hem te mogen kopen. Ik hoop dat deze eenvoudige, pure manier van zeilen – zoals Klaas zijn leven lang heeft gevaren – nog lang mag blijven voortbestaan.
Arnoud van Melle
Longboat Akka