“Daar krijg je spijt van” galmde M.M. over de steiger van de marina in Den Oever. Spijt van?, ik had net de boot van m‘n dromen gekocht en nu al iemand die over spijt praat. “Ten minste ik neem aan dat je Cruiser Mermaid gaat verkopen” ging hij onverdroten voort. Ja, twee boten is wel wat veel dus dat zal er wel van moeten komen…
Maar goed een Drascombe verkopen voor een droomschip, dat behoefte misschien enige toelichting. Mijn zeilpassie ontstond op 12 jarige leeftijd bij gelegenheid van het schoolreisje in de laatste klas van de basis school toen ik aan boord van een Giethoornse zeilpunter stapte. Het was meer dan liefde op het eerste gevoel. Alle vakanties, elk vrij moment stond in het teken van zeilen, er werden zelfs een aantal jaren in vaste dienst op een zeilschool doorgebracht.
‘De droom’ werd uiteindelijk bij toeval gevonden. Ze bleek toe te behoren aan een verre kennis, die was getroffen door een verwoestende ziekte. Nabestaande boden het schip te koop, wederzijdse vrienden streken wederzijdse plooien glad en ik was plots onbedoeld in het bezit van mijn Droom.
De Droom werd Zilt gedoopt, van binnen en van buiten stevig onder handen genomen, er werden vier palen in een prettige verenigingshaven gehuurd en het grote varen kon beginnen.
Maar een Droom en de werkelijkheid bleken twee verschillende dingen. Een druk eigen bedrijf, opgroeiende dochters met een eigen agenda, een vrouw die de zon prettiger vindt dan een weekje raggen op het zilte nat, kortom dat grote varen beperkte zich tot een weekendje Alkmaarder Meer, een tochtje Paard van Marken en terug met de dochters en een midweekje solo in oktober.
Het meest wonderlijke was nog wel dat het dromen was gestopt. Wat bijna 40jaar een vaste gewoonte was geworden, was helemaal weg. Daarvoor in de plaats kwam een heimelijk meekijken in de wereld van Drascombe-varenden. De site werd nog steeds vrijwel dagelijks bezocht, het NKDE lidmaatschap gehandhaafd en aan de oevers van de Waddenzee zonder uitzondering gespeurd naar de karakteristieke bruine puntjes zeil.
Wie hield nu wie voor de gek? En na 4 jaar werd besloten Zilt aan een nieuwe enthousiaste eigenaar toe te vertrouwen. Zeker, met pijn in het zeilers hart, want het was een droomschip.
Gelukkig werd er een Drascombe Coaster gevonden. Met deze nieuwe Zilt zal ik weer een nieuwe geschiedenis gaan schrijven. Meer werkelijkheid dan droom. En u voelt het al aankomen: Ook het dromen is weer terug van weggeweest.
Gert Schouten
Coaster ZILT,
Zaandam