Nederlands Scaffie Genootschap – Grevelingenmeer 2010

Al bij vooraankondiging wordt een groot aantal schepen verwacht, maar de opkomst blijkt als varend zo mogelijk nog groter. Uit Southampton komt Elisabeth Wade Brown met Scaffie Honeysuckle Rose de gelederen versterken naast Scaffie Hjalmar, Dabber Blue Belle, Coaster Rupert Bear en Annie en Swa van Bouwel met Coaster B&M2 vanuit Antwerpen, to name just a few.

Woensdag wordt na het aanrijden gebruikt om de schepen te water te laten vanaf de dinghy helling van de gastvrije Jachthaven Den Osse, thuishaven van zowel Longboat Akka als tot voor kort van Guppy, de Jeanneau Gin Fizz Ketch van nationale trots Laura Dekker. De dijk over worden op Camping Den Osse de tenten opgezet, Elisabeth is in stromende regen dinsdagnacht al gearriveerd.

Met lange slagen kruisen we terug over de schitterende ondiepte ten NW van het eiland, wat een mooie natuur heeft zich hier ontwikkeld. Het is een bruisende tocht in ZW4 waarbij verschillende trimposities op de Scaffies tegen elkaar getest worden. De ideale trim lijkt toch tussen de twee doften, op de kuipbank of als in een dinghy op het potdeksel balancerend. Een joystick of – zoals op Hjalmar – een schoot/stuursysteem is een must have om het meeste uit het bootje te halen. De master van Coaster Golfbreker meldt zich vanaf de brug van m.s. Pioneer (10.500 MT) onderweg van Gent naar Antwerpen om een lading rails te laden voor El Khoms en Misurata in Libië. In Den Osse hebben de Scaffies (0,2 MT) een comfortabele steiger plaats toegewezen gekregen, we maken ship shape en koken een Tesco Bombay Curry met zoete aardappel in het avondzonnetje.

’s Nachts wordt de waterdichtheid van onze onderkomens danig op de proef gesteld, geen probleem, de voorspellingen voor zaterdag zijn briljant. We starten met koffie en verse croissants waarna Elisabeth probeert haar 30,- sterling uitverkoop tentje op de Scaffie op te zetten, dat ziet er goed uit en met wat eenvoudige aanpassingen zeker bruikbaar bij gematigde weersomstandigheden.

Dat blijkt al snel een juiste beslissing, de wind is naar NW geruimd en aangetrokken tot een dikke vier, begin vijf. In de tot vijfentwintig meter diepe geul bouwen de golven snel op, in combinatie met een stoet grote, snel varende motorjachten die naar Brouwershaven opstomen geeft dat een warrig zeetje. De Coasters motoren noordwaarts maar Hjalmar en Honeysuckle Rose hakken onder steeds donkerder luchten vrolijk voort, enthousiast de overtrekkende frontjes parerend. Het opspattende zout wordt er door enkele forse wolkbreuken goed afgespoeld, Blue Belle en Rupert B. melden in deze omstandigheden – wijselijk – op de NW punt van de Veermansplaat te blijven liggen. ‘Quite a brisk sail!’ zou Elisabeth later opmerken.

West uit onder de relatieve beschutting van de Stampersplaat breekt de zon weer door en droogt schepen en bemanning. Wind op, uiteindelijk roeien we de laatste mijl naar Den Osse om te 2030 af te meren. Er blijkt zich na deze karaktervormende tocht slechts een 3″ water in de bilge verzameld te hebben, nog overwegend zoet ook bovendien! Na een zalige vaardag wordt voor de tenten zelfs nog gekookt maar daarna vroeg te kooi.

Met de voorspelling ‘later buien, mogelijk met onweer’ is het vrijdagochtend verrassend rustig op het meer. We besluiten tot een ronding van de Hompelvoet die helaas pas vanaf 15 augustus (dan overmorgen) toegankelijk is. De wind zit in het zuidwesten dus een herenkoers tot we de ZO punt van het driehoekige eiland ronden. De NO zijde is een prachtig ondiep natuurgebied, beetje waddenachtig zelfs. Na aan paar lange slagen richting Ouddorp ankeren we in de luwte van de noordelijke haak en genieten een lunch terwijl in het oosten de inktzwarte lucht ingeflitst wordt. Hier echter maar een paar druppeltjes, het oliegoed gaat slechts aan ter bescherming tegen de aantrekkende wind.

Als zaterdag opstapper Sequana schipper Klaas Hoogewerff na een lange rit vanuit het oosten van het land arriveert varen we af naar een beschut lunch strandje waar hij samen met Drifter 22 Camino voor de Zomerbijeenkomst 2008 al eens overnachtte. Er staat niet veel wind, maar genoeg voor een kort warm tochtje, ook Blue Belle met opstapper Lion Hempen aan boord en B&M2 landen even later. Het is een gezellige get together terwijl de wind volledig wegvalt. Na een wandeling over het eiland ziet het er in het westen wat minder stabiel uit, gelukkig komt daar wind uit zodat we niet weer de hele terugtocht naar Den Osse aan de palen hoeven te sleuren!

We nemen afscheid want de schepen gaan met de voor zondag draconische klinkende weersvoorspellingen vanavond al uit het water. Als Geheimtip van deze tocht ontdekken wij ’s avonds voor u restaurant De Ossehut. Met lokale (zee) ingrediënten zo vers, een bediening zo attent en vriendelijk voor een zo bescheiden prijs, echt een aanrader. Wij testten voor u de subtiel naturelle mosselpan voorafgegaan door een lichte schelpdieren soep met zeekraal, rijpe Schouwse aardbeien met vanille ijs en echte slagroom toe, smullen!

Zelfs in ons beschutte kamp voelen we de depressies naderen die zondagochtend. Wel droog maar een steeds meer aantrekkende wind voorspelt niet veel goeds. Op naar Zierikzee om de auteur van de Akka Kronieken de hand te drukken, voor Elisabeth een uitgelezen mogelijkheid de historische getijhaven en binnenstad te bekijken.

Vanaf het moment dat onze tenten zijn gepakt barst het noodweer los en teistert een zware noordenwind de Grevelingen. Dit houdt drie dagen aan maar het Nederlands Scaffie Genootschap is dan inmiddels ‘some quite interesting sails’ rijker.

Michel Maartens
Scaffie Hjalmar