Sinds kort ben ik in het bezit van een scaffie, overgenomen van Charles den Hartog die vele jaren plezier heeft gehad van de “plestikdop”.
Deze naam is afschuwelijk en beneden peil voor zo’n raspaardje als de scaffie is, even ongepast als dat men een sprankelend glas champagne zou vergelijken met een kouwe klets. Het scheepje is afgeleid van de whammel-boat, een scheepstype wat voorkomt in het noordwesten van Engeland, Morecambe Bay, waar de Lune in uitmondt. Eens werd hier zalm gevangen van zeer goede kwaliteit. Met de whammel-boat werd op deze zalm gevist. Men ging daar toe als volgt te werk: men viste met een zegen, dat is een heel lang, staand, net met drijvers. Het ene uiteinde van het net zette men vast dicht onder de kust en de rest van het net werd, al zeilende of roeiende vanuit de whammel-boat, via de achtersteven, in het water gelaten, zo bracht de boot het andere uiteinde van het net, al varende, een grote boog beschrijvend, terug naar de wal, de vis was nu opgeslotenen het was nu nog een kwestie van de buit binnenhalen.
Het boot type is ontstaan begin vorige eeuw en er zijn nog enkele whammel-boat-jes die op deze manier vissen (1975) omdat het in de Morecambe Bay behoorlijk kan spoken moest het scheepje een zekere mate van zeewaardigheid hebben.
Wat de naam betreft, “plestikdop” is verleden tijd. Ons vorige schip heet “Freya” en omdat er al een Freya tot de drascombevloot behoort, wordt de scaffie in “FREY” herdoopt. Frey was een broertje van Freya, zoon resp. dochter van vader Njord. Freya was de godin van liefde en schoonheid en Frey de god van het goede weer, de vreugde en de vrede, wie moeder was is niet meer te achterhalen, maar moet ongetwijfeld een fantastische vrouw geweest zijn om zulke kinderen te baren!
De eerste vaartochtjes zijn gemaakt en bewijzen nog maar weer eens dat het plezier met een boot vaak omgekeerd evenredig is met de afmetingen van het vaartuig ….!
Dick Spoor