Oversteek NSCG naar Schiermonnikoog

De kleinste polyester Drascombe ooit gebouwd is de Scaffie, een langkieler met kimmen van 4,50 x 1,75 x 0,37 meter, waterverplaatsing 0,21 ton, ongestaagde mast, 9,30 vierkante meter emmerzeil en een waterlijn van 3,75 meter. Zij zijn binnen de Nederlandse Kring van Drascombe Eigenaren verenigd in het Nederlands Scaffie Genootschap. Het NSCG tracht de enkele Scaffies die er on the continent varen te verzamelen op tochten in het vaargebied van hun schippers. Vorig jaar al werd de oversteek naar Schiermonnikoog op de agenda gezet maar viel die poging bij tien graden Celsius en een straf doorstaande NW 7-8 volop in het water.

Echter, Schiermonnikoog, sinds kort de nummer één Drascombe haven van Nederland blijft trekken. Daarom pogen de Scaffies Patrick, Yucca, Summerdream, Summersong en Hjalmar, geëscorteerd door Drifter Dolfijn op donderdag 13 juli 2006 bij temperaturen ver boven de vijfentwintig graden in aantrekkende noord-noordoostelijke winden vanaf de Lauwersoogse trailerhelling bij Het Booze Wijf de oversteek naar de haven van Schiermonnikoog te maken. Voor de ervaren Patrick niet zo’n toer, die ligt sowieso op het eiland, maar de overige schepen komen op wisselende tijdstippen aan of halen het – in het zicht van de haven- net niet. Zo strandt Summerdream westelijk van het Gat van Brakzand (en brengt daar een korte doch bewogen nacht door) en loopt Summersong in het slik voor de haven aan de grond. Patrick ligt die donderdag avond dan al weer veilig in haar box, Dolfijn valt comfortabel droog ten oosten van de haven. Bij Yucca staat er dan al een zonnige waddenweek op het log. Zij schut, genoopt door privé omstandigheden naar binnen. Hjalmar, laat als altijd, motorloos, maar met 10 voets riemen in de dollen besluit de eerste nacht op het Lauwersmeer door te brengen om eerst ship shape te maken. De wind blaast buitengaats achter in de vijf, iets te veel voor deze combinatie.

Geankerd oost van de Stropersplaat al waar slechts toegankelijk voor motorloze bootjes tot 4,50 meter blijkt een perfecte opper. Vrijdag wegens drukte in de sluis door de Colin Archer Memorial Race (enorme jachten die een Scaffie met hun koelwater tot zinken trachten te brengen) te laat in het afgaande tij red ook Hjalmar het niet naar de haven maar loopt nog net op tijd de als immer lokkende Alexabaai aan. Dit is een droogvallende meanderende sloot vol kokkels, robben en vogelleven ten westen van Schiermonnikoog. Het wantij met een noord- en zuidelijke monding ligt aan de westzijde beschut door het langgerekte Alexaduin en wordt aan de oostkant geflankeerd door de met zeekraal bespikkelde kwelders van het eiland.

Zaterdag weet Summersong zich over de vloed bij Hjalmar te voegen en wordt bij laag water te voet de noordelijke ingang van de baai verkend. Coaster Gulliver wordt bij first light makrelen vissend in het Westgat gespot maar heeft naar verluid geen ‘goede visserij’. Mr. Bojangles en de gele Cruiser Longboat Chimera genieten, drooggevallen in de hitte, van de schorren-koelte ten westen van de haven.

Zondag terug naar binnen, in één steek van de baai naar de haven van Lauwersoog waar rap geschut wordt. Binnen praait Hjalmar de als nieuw gerestaureerde Coaster Strûner die net gedoopt is en haar maidenvoyage onderneemt. Met een fris glas huisgemaakte citroensiroop wordt de doop aan boord van Strûner nog eens dunnetjes over gedaan. Yucca heeft nog een dag Lauwersmeer te goed, met uw ElectroBaD reporter eten zij samen een paar vissen bij Sterkenburg Vis (onze beste tip). Het blijkt weer dat, hoewel de Scaffie op het eerste gezicht een simpel bootje lijkt, het varen er mee aanmerkelijk lastiger kan uitpakken dan in de met fok en druil uitgeruste Drascombes. Vooral op voor-de-windse koersen (emmerzeil, diepe vochtige bun), in aantrekkende wind (reven) en in een warrig zeetje (laag vrijboord) mis je het zelfsturen en het eenvoudig bijleggen van de gunter lug getuigde Drassers. Een ander praktisch nadeel is het scheef droogvallen op één kimkiel (willen plaatsen).

Grote voordelen zijn, buiten de geringe waterverplaatsing en minimale diepgang echter de ongestaagde eenvoud (je vaart ècht binnen minuten), het simpele tuig, zalig roeien en de vlakke slaapruimte die zonder meer comfortabel te noemen is. Het Nederlands Scaffie Genootschap is een aantal enthousiaste leden rijker, ‘volgend jaar weer’ was een afscheid dat snel naar de volgende tocht doet verlangen.

Cptn. Codd, Scaffie Hjalmar