De avonturen van Elliott in Zuid – Funen (Denemarken) 2006.

Zondag 23 juli: ’s Ochtends vroeg vertrokken we om 06.10 uur uit Venray. Omdat we ons bijna netjes hielden aan de maximumsnelheid kwamen we om 17.50 uur in Fåborg aan. Tijdens een tussenstop bleek dat we de kentekenplaat van de trailer verloren hadden. Uit de klemmetjes gerammeld (na de vakantie de nieuwe plaat vastschroeven!).

De aardige havenmeester van de plaatselijke zeilvereniging matste ons net als zes jaar geleden weer met trailer- en liggeld. Nadat “Elliott” te water was gelaten een gerookt visje met roggebrood gegeten bij de rokerij die midden in de oude haven ligt.

Maandag 24 juli: De eerste dag eerst wat uitgerust en het stadje bekeken met zijn gele torentje en dito huisjes met roze stokrozen. Maus bleek zich de afgelopen zes jaar stiekem te hebben getransformeerd in een echte Deen: oké, de baard had hij al maar inmiddels ook een bril en buik. Met een gekochte pet niet meer van een echte Deen te onderscheiden!

Dinsdag 25 juli: Na een lekkere douche om half 10 weggevaren. Met de wind mee naar Søby op Aerø. We spoten er heen. In het haventje zagen we Klaas Hoogewerff in zijn boot rommelen. Hij stond er op ons een echte Deense lunch aan te bieden in hun prachtige huis. Daar hebben we geen spijt van gehad! De hittegolf die in Nederland was, was hier ook aanwezig en het versleten hoeslaken dat ik thuis als laatste mee griste deed dienst als zonnescherm (en in de latere nachten als koel dekentje).

Woensdag 26 juli: Op weg naar Aerøskøbing op Aerø. Bijna windstil dus een tijdje onderweg. Onderweg kwamen we “White Seal” nog tegen met Frans en Margot Schaake die ons aanraadden niet in de haven te gaan liggen maar in de baai noordelijk ervan. Het uitstappen uit de boot had een bijzonder hoog vakantiegehalte: de jongeman met cocktail ontbrak slechts, verder was alles perfect. Ook hier weer hartstikke helder water met genoeg oorkwallen er in. Het stadje was bijzonder rustig: door de hitte was er bijna niemand op straat en dat terwijl het er normaal gesproken een enorme drukte is. ’s Avonds zagen we boven land gele wolken: de lege graanvelden werden verbrand door de boeren.

Donderdag 27 juli: In het ochtendlicht nog een foto gemaakt van de strandhuisjes die op de landtong liggen van Aerøskøbing. Keurig en kleurig naast elkaar op een rij. Met ZO-wind tussen Dreyø en Avernakø door naar de baai ten oosten van Fåborg. Je kunt hier niet aan land maar ligt hier rustig. In de avond zagen we de “Rose des vents” met Els en Fred Roos de baai binnen zeilen. We waren duidelijk niet de eerste Drassers die al eerder konden profiteren van het mooie weer. Gelukkig werd het iets bewolkt. Onze benzinejerrycans waren aan vervanging toe, maar de lucht was nu wel heel erg sterk. Bleek er een laagje benzine gelekt te zijn in het achteronder! Niet zo’n prettig idee als je bedenkt dat we vlak daarnaast de gasbrander aan gehad hebben en Maus rookt. We moesten dus echt nieuwe halen.

Vrijdag 28 juli: Gezien de stevige oostenwind toch maar naar Fåborg en niet oostelijk naar Svendborg. Onderweg een hele vloot aan antieke schepen tegemoet gevaren. Zij voeren juist naar Svendborg toe. Mooi gezicht in de motregen. Na het halen van twee nieuwe jerrycans bleek dat de andere zeven Drascombes al in Fåborg aanwezig waren. Rond een uur of 4 – 5 zijn we met zijn allen vertrokken naar Lyø. Eerst snel nog wat gerookte vis en salade gekocht voor die avond. Wij bleken de laatsten te zijn die vertrokken. Links van de haven op het zandstrandje konden we aansluiten aan de rij bootjes die al voor anker lagen. Leuk (weer)zien van ieder.

Zaterdag 29 juli: Margot bedacht in de ochtend dat het prettig voor ons was om te weten dat we die dag zouden blijven zodat we de tent niet onnodig zouden af breken. Net op tijd, want we waren er bijna aan begonnen. Besloten was dat we op Lyø zouden blijven, de rest van de groep kon dan even op adem komen na een dag reizen uit Nederland. Het is een charmant eiland. Mooi wit kerkje met trapgevel, oude witte huizen met zwarte balken, de witte vakken ingelijnd met lavendelblauw. Lunch van drie zeer royale belegde roggebroodjes en bier in de herberg, bij onbemand stalletje kerstomaatjes en nog hete solskinmarmelade (wat is dat eigenlijk Regitse?) gekocht. Wasje gedaan. Tip van Margot: vloeibaar biotex , water en vieze was in donkere plastic zak, dagje laten meeschudden op de boot, indien aanwezig lekker zonnetje, uitspoelen (desnoods met zout water, wel naspoelen met zoet water) , uithangen en klaar is Kees! ‘s Avonds BBQ met zijn allen ( lekkere maïs), schitterend uitzicht over de baai.

Zondag 30 juli: Na wat boodschapjes, op naar de baai ten oosten van Avernakø. Tussen de eilanden soms vreemd windstil of zoals bij andere tochten soms juist rare golven. Van 11.00 tot 18.00 onderweg geweest. Wakker geworden rond middernacht omdat het zo onrustig was, Maus was nog op. Regen, onweer, bliksem, storm. Dit was niet prettig. We schommelden en zwenkten van links naar rechts ( De bezaan moet opgerold omdat de tent rondom de achtermast gespannen moet worden. Bovendien wilden we uit de regen liggen met de tent achter open, dus in de baai voor anker en niet op het strandje). We zaten allebei op het achterdekje en konden de toplichten van dansende boten zien die ons toezwaaiden. Wakkere schippers schenen met zaklampen in verschillende richtingen. Iemand toeterde hard. Enige seconden later was er aan bakboordzijde een enorme dreun. Daarna nog een extra. Ik dacht dat we op stenen waren geslagen. Toen we om de tent heen keken zagen we een groot wit schip tegen ons bootje, dat ons blijkbaar twee keer geraakt had. Ik riep en gelukkig was er iemand op het dek die de boot weer in het gareel probeerde te krijgen: haar anker was losgekomen! Vol adrenaline. Enorm geschrokken. Binnen gekeken hoe hoog het water stond tussen de spanten en of het water steeg. Dit een keer of drie gedaan. Toen het rond 01.15 weer enigszins rustig was ben ik weer gaan slapen. Overigens wel met de wetenschap dat ik mijn zwemvest inmiddels binnen handbereik had….

Maandag 31 juli: Om 9.00 palaver. De schade bekeken. Twee butsen aan de zijkant. Gelukkig een sterke boot. Was het niet Douglas zelf die zei dat wanneer een polyester Drascombe op je afvoer, wij met onze houten boot gerust door konden varen? (Niet uitproberen, lezers!!) Nog even met onze eigen juriste langs de boten gevaren om te zien of de losbandige boosdoener er nog was. Helaas was deze met de noorderzon vertrokken. Niet eens een excuus. Zo rond een uur of elf vertrokken wij; een uur eerder dan de rest naar Dreyø. Heus niet om eens als eerste aan te komen, maar wel om alles even rustig te laten bezinken (!). Harde wind. Alle bootjes mooi van verre aan zien komen en door de geul het snoezige (echt waar) haventje te zien binnenvaren. Lekker koffie met aardbeitaart gegeten in landelijke stijl, rijen bedwelmende lavendel. In de haven wordt besloten de volgende dag richting Svendborg – Tåsinge te varen. Aangezien we vrijdag terug willen rijden wegens huiselijke omstandigheden (dus donderdag in Fåborg), lijkt het ons verstandig niet nog verder naar het oosten mee te gaan. Mooie zachte avond.

Dinsdag 1 augustus: Aangezien de wind zou aantrekken tot 5, zijn we toch wat eerder weggegaan dan de rest, ondanks mijn voornemen om ieder ook weer uit te zwaaien. Met warm gevoel afscheid genomen van ieder en om 10.15 weggevaren. Toen al ruim windkracht 4. Heb ik normaal gesproken met varen altijd mijn zeilbroek aan met minstens vest en / of zeiljas nu vanwege de warme wind slechts met hemdje en dus blote armen. Zoals ik kon verwachten toch nog flink wat water van achter en opzij in zeilbroek gekomen, maar gelukkig ook weer snel gedroogd. Het was ruig zeilen en nog nèt leuk met die flinke golven van achter en opzij. Het tevreden brommend onderlijk van fok, vertelde dat het wel goed zat. In Bjørnø toch de boot maar vastgelegd aan veersteiger en een paal. Je moet zelf 40 kronen in een potje doen vlakbij de plaats waar de veerboot aanlegt. Het dorpje heb je in vijf minuten rondgelopen. Helaas is er nu geen theehuisje meer om wat te drinken. Flinke wind. Eind van de middag nog een bekende uitgenodigd die van de veerboot afliep: de Hamburgse kayakker die vanaf het water verschillende Drascombes heeft gefotografeerd. Hij heeft op dit moment zijn tentje op Bjørnø. Geműtlich.

Woensdag 2 augustus: Vanochtend tijdens het tandenpoetsen zag ik in het water een zeesterretje dat zich voortbewoog. Jaah! Via Dyreborg een dag eerder dan gepland naar Fåborg. Nog wat typisch Deense boodschappen gedaan om thuis nog na te genieten. Lekker uit wezen eten in het Hvid Huset (het witte huis) bij de oude haven. Maus ging toch nog even kijken of de nieuwe helling prettiger was dan die van de zeilvereniging, Hij besloot om toch de nieuwe te nemen.

Donderdag 3 augustus: Op om 06.00. Alles verliep voorspoedig totdat de trailer aangekoppeld moest worden. Deze had twaalf dagen op de rem gestaan na even in zout water gedompeld te zijn (per ongeluk). Met geen mogelijkheid vooruit te branden. De havenmeester die er toevallig ook was zette net als Maus zijn eigen gewicht op de wielen en ik achter het stuur, maar niets hielp. Wanhoop om 08.00. Nog minstens een uur wachten voordat we aan de lange terugreis kunnen beginnen? Maus motorde Elliott alvast naar de nieuwe helling. Om 08.15 lukte het me om een grote blonde Deense monteur te strikken die bereid was wat juiste tikken uit te delen aan de trailer. Zelden begroette Maus me zo enthousiast! Met het richten van de trailer op de helling ging de slagboom wel een keer te vroeg dicht, maar daar lachten wij slechts nog om. Klaas, we zijn overigens heelhuids thuisgekomen en nog bedankt voor je goede zorgen!

Karin Janssen, matroos van de Elliott.