Toen het nieuws uitlekte dat ik gelauwerd zou worden met de Drascombe Literatuurprijs heb ik even overwogen om mijn bootlaarzen aan te trekken. Je loopt immers veel moeilijker naast je laarzen dan naast je schoenen. Mijn vader kreeg ooit een hoge pauselijke onderscheiding omdat hij heel veel jaren bestuurswerk gedaan had voor allerlei RK-organisaties. In zijn dankwoord merkte hij op dat hij erg vereerd was, maar dat hij eigenlijk een nieuwe fiets nodig had. Zo’n reactie is natuurlijk ook denkbaar in deze omstandigheid.
Die kant wil ik echter niet op, al zal mijn bedankje toch enigszins in de geest van mijn vader zijn.
Ongeveer anderhalf jaar geleden stuurde ik een pakket vertaalde korte verbalen van mijn band aan een bekende Amerikaanse uitgever die veel reis- en vaarverhalen in het fonds heeft. U kent ze vast wel, Masefield Twain en Slocum uit New York. Er volgde een typisch Amerikaanse reactie; ‘Great stuff this is man! But sorry no market for it at the moment’.
Ik kon het niet laten om ze deze week een mailtje te sturen dat ik de Drascombe Award heb gewonnen. De volgende dag werd mij per koerier een contract aangeboden. Anderhalf miljoen harde dollars voor het copyright. De internationaal gerenomeerde Drascombe Award had de doorslag gegeven. Om mij over de streep te trekken hadden de heren Masefield Twain en Slocum alvast een concept rugtekst gestuurd die op de achterkant van hun uitgave moet komen. Just install yourself with afine malt whiskey in front of your fireplace and sail away with this magnificent pageturner. Nemo’s Saga by Ton Wegman is written in the spirit of Hans Vandersmissen, and this short stories will give your blood and an infuse with salt water. Better than Tommie Wieringa’s Jo Speedboot! Winner of the prestigious Drascombe Award 2006. Om met de oude Corleone (uit the Godfather) te spreken: ‘They made me an offer I could not refuse’. Maar toch, uiteraard teken je dan toch niet meteen. Kijken of de Drascombe Award twee miljoen waard is! Binnenkort staat Nemo’s Saga op de internationale bestsellers lijsten. Hou u literaire suppelementen in de gaten. Waarom vertel ik u dit nu? Slechts om duidelijk te maken hoeveel gewicht er buiten deze club gehecht wordt aan deze eervolle prijs.
Ik wil afsluiten met een kort woord van dank. Dat een afvallige, een outcast zoals ik, toch in aanmerking kan komen voor zo’n onderscheiding is kenmerkend voor de tolerante en vrijzinnige mentaliteit binnen het sellecte genootschap van Drascombisten.
Zoals velen van u weten, vaar ik sinds twee seizoenen rond in een rechtop droogvallend stalen schip met een brommende diesel, een kachel, stahoogte en een plee. Omdat deze boot mij suspect maakt in dit gezelschap, waar ik desondanks graag deel van uitmaak, probeer ik mijn boot zo veel mogelijk te vermommen als Drascombe. Deze winter is er een druilmastje verschenen op het achterdek. Toen ik afgelopen dinsdag zeilend met mijn Nienke II Nescio voor Durgerdam verscheen heb ik twee leden van mijn zeilvereniging zo in verwarring gebracht dat ze werkelijk dachten dat er een Drascombe Coaster op het Buiten IJ voer. Ik hou het er zelf op dat ik in een Drascombe van de buitencategorie vaar. Ik hoop dat dit alles voor u voldoende reden is om mij nog lang te gedogen in uw midden.
Ik dank u.
Ton Wegman