Van Botter tot Drascombe

De Octopus was 12 meter lang! Toen die te zwaar werd overgestapt op de zeepunter Tantra van 9 meter. Met de jaren werd ook dat te veel. Het eindpunt is een Longboat Cruiser. Michel had er een in de aanbieding. Die staat nu in de achtertuin. De naam wordt: Tantra II.

Ben bezig met aanpassingen. Alle navigatielichten er af gesloopt. Ook een elektrische log en dieptemeter. Een bamboestokje van 1,5 meter en een langere bootshaak is voldoende. Tegen de kajuit op het voordek een balkje gemonteerd waar een doorgezaagde jerrycan op vast zit. Het anker zit klem tussen kajuit en jerrycan. De ketting met 20 meter lijn in de jerrycan. Daar komen ook 2 landvasten bij. De ankertros kan je altijd verlengen (komt zelden voor). Een tros van 60 meter zit zo in de war. De kajuitingang 2 x 7 cm smaller gemaakt en de bovenluiken vervangen door deurtjes. Veel gemakkelijker.

De bergruimte voorin onder het kussen is voor een gasstel en pannen. Ook voorin een paar planken voor boeken, kaarten en allerhande. Aan weerskanten van de deurtjes een bakje voor kijker en Aldislamp. Verder alleen een ankerlicht op petroleum. Ik blijf verre van de grote vaart, zeker in het donker! Een paar extra klampen in de midscheeps (voor in de sluis) en in de boeg zijn gemakkelijk. De roeiriemen 60 cm verlengd. Ik denk dat ik er nog 2 dollen bij maak. Kan je met 4 riemen roeien.

Het gat van de bun met een stuk drijver van de jachthaven dichtgemaakt, wel zo dat het leeg kan lopen. Een mooie bergplaats voor touwwerk, een anker en stootwillen. Bovendien meer lift in een achter op lopende golf!

Een voor mij belangrijk hulpmiddel zijn twee zware stukken ketting aan een tros. Ideaal om af te remmen. Als één niet genoeg is gaat de 2e ook overboord. In tegenstelling tot Hans ben ik vrijzinnig, zodat ik op motorboten kan parasiteren als mij dat goed uitkomt. Zo’n ketting is dan onmisbaar. Met de punter ging het ook prima. We lagen een keer voor een brug te wachten met wind achter. Twee schepen op mijn ketting.

De wrikdol zat helemaal aan stuurboord. Ik kan niet op z’n Engels wrikken. Heb er nu ook een in het midden.
En nu maar wachten op het voorjaar!

J. van Boven

Schiermonnikoog