Met enige regelmaat vaar ik solo met Brave op de Waddenzee, en soms daarbuiten. In het algemeen met rustig en mooi weer, maar soms ook als de omstandigheden wat uitdagender zijn en ik eigenlijk stiekem verlang naar mijn tuintje bij huis met vrouw en kinderen. Een mens is tenslotte een landdier… Maar toch kan ik het varen niet laten, en heb op Brave de nodige voorzieningen aangebracht om het zaakje drijvend te houden en mijzelf voor zover mogelijk redelijk droog.
Voor mijn laatste verjaardag kreeg ik van vrouwlief een uiterst interessant cadeau dat mogelijk ook op de verlanglijst van andere (solo) zeilers zou kunnen / moeten staan: een PLB. Het bewijs dat het gezin nog geen genoeg van mij heeft!
Een PLB is een Personal Locator Beacon. Er wordt in de bladen niet of nauwelijks over geschreven. Het is een soort EPIRB ter grootte van een sigarettenpakje maar dan voor aan je zwemvest en is niet gekoppeld aan een boot maar aan een persoon. Iedere PLB is uniek, en met mijn persoonlijke gegevens geregistreerd bij het Agentschap Telecom.
Een PLB zendt na activatie een noodsignaal met unieke identificatie code en GPS positie uit op de 406 MHz band en wordt via satellieten opgevangen door grondstations die over de hele wereld verspreid zijn. Als je op het Wad in de penarie komt zal het Mission Control Centre te Toulouse in actie komen en op basis van de positie het dichtst bij zijnde reddingsstation alarmeren. Handig voor als je over de muur gaat of de boot onder je afdaalt.
De PLB heeft ook een 121,5 MHz zender die door de reddingboot uitgepeild kan worden voor een trefzekere reddingsactie. Ondertussen weten de redders op basis van de identificatiecode al lang wie ze zoeken, en zouden ze vrouwlief al kunnen bellen om live verslag te doen.
Zo zou het dus kunnen werken, ik heb het echter nog nooit geprobeerd. Een PLB is een verzekering, je betaalt er flink voor in de hoop er nooit gebruik van te maken. Daarom heb ik hem dus altijd bij mij, ook bij goed weer, een misstap is zo gemaakt. En nu maar hopen dat ‘als ik hem een keer nodig heb, ik niet zo erg in paniek ben dat ik niet meer weet wat ik moet doen!
Sytse Terpstra,
Longboat Brave