Van GIG naar Cruiser Gig

Als dank voor de bulk lezenswaardige informatie op de ElectroBaD over mijn favoriete vrijetijdsbesteding, draag ik graag mijn steentje bij door antwoord te geven op de volgende vraag: Wat te doen als je gezin uit haar geliefde Drascombe Coaster groeit? Natuurlijk hecht ons gezin grote waarde aan de eigenschappen van de Coaster: scharrelboot bij uitstek, praktisch tuig,vriendelijke uitstraling, vertrouwen wekkend bij heftig weer, handzaam, trailerbaar, luxe buiskap op knus kajuitje, enzovoorts, enzovoorts. Maar combineer deze eigenschappen eens met drie jongetjes en een groot formaat hond…

Tijd voor een alternatief

Ik herinner mij een nacht waarin we probeerden met z’n allen aan boord te slapen. Voor anker op het Alkmaardermeer, de jongetjes in de kajuit. Bagage zoals weekendtassen, luiers, speelgoed, zwemvesten, et cetera in de kuip. Hond half op deze stapel liggend tussen pa en ma die probeerden de slaap te vatten op de smalle kuipbankjes. In het holst van de nacht ontwaakte één van ons gedesoriënteerd en gaf daarna de snoet van de eindelijk slapende baas een warmvochtige lik ter herkenning. De daaropvolgende seizoenen bleef het bij dagtochtjes aangezien de jongetjes groter groeiden dan de spacious cuddy toeliet. De helmstok zat tijdens een overstag zo vaak klem tussen een hondenrug en een peuterzwemvest dat we langzamerhand het idee lieten varen om de Coaster nooit meer weg te doen. Tijd voor een alternatief.

Op verkenning

Nu is het een goede gewoonte van mij om het botenaanbod te volgen, maar ondanks dat wist ik geen waardig alternatief te noemen dat mijn zeilershart sneller deed kloppen. We huurden een paar keer een grote Vissermanschouw waarmee we tijdens zomervakanties rondtrokken op het Wad. Heerlijke vakanties waren het op een fijne boot, echter, het bezit van zo’n kolos zagen we niet zitten. Duur in onderhoud, stallen naast het huis wordt een ingewikkelde exercitie en weinig mogelijkheden om een ander vaargebied te verkennen.

Wel werden we blij van de lijnen van een aluminium Sixareen (gebaseerd op de oude Shetlander vissersboten) van een Nederlandse botenbouwer die wilde meedenken over een kajuitje, maar dat hield ook in dat we de komende jaren aan het sparen waren in plaats van aan het varen.

Dat spoor zette ons wel aan het denken: uiteindelijk zijn de romp en bijbehorende eigenschappen voor ons leidend. Een kajuitje kan in principe achteraf nog toegevoegd worden. Met dat idee zoekend naar een oplossing belandden we in de rubriek reddingsloepen op Marktplaats. Zou het mogelijk zijn om zo’n lompe bak van een zwaard en tuig te voorzien en er dan nog redelijke zeileigenschappen aan over te houden? Het uitzicht op een hoop werk met een ongewis resultaat zorgde nog niet voor een doorbraak.

De oplossing

Het kwartje was gevallen! We zoeken dus eigenlijk een grote sloep die al ontworpen is om te zeilen! Natuurlijk… een Gig! Al die tijd heeft de grote zus van de Coaster voor onze neus op de ElectroBaD gezworven, maar nooit realiseerden we ons dat dit een haalbare invulling van onze wensen zou zijn. Er zijn op de Drascombe websites veel foto’s te vinden van twee Gig’s met kajuit. Van een eigenaar kregen we direct inspirerende tekeningen en foto’s. Laat er nu, bij wijze van uitzondering, óók nog een Gig te koop staan, in de UK! Gelukkig was een ticket snel geboekt bij EasyJet.

Naar de UK

EasyJet leverde het eerstvolgende weekend een ticket naar Liverpool, alwaar ik per huurauto naar de centrale Midlands reisde. Hier trof ik Shaun die de Gig van zijn bejaarde tante aanbood. Zij had de boot jarenlang samen met haar man vanaf de trailer gezeild langs de kust van Wales, North West England tot aan Schotland.Haar man was helaas overleden en de boot stond nu al lange tijd ongebruikt naast het huis. Ze had moeite om er afstand van te doen omdat de Gig zijn lust en zijn leven was geweest, maar uiteindelijk was ze zover.

Na een uitvoerige bezichtiging van de boot, zeilen, motor en purpose-made kanteltrailer, oordeelde ik dat de Gig geschikt was en begaven we ons naar de keukentafel waar ik kennis met de eigenaresse maakte. Ze bleek een geboren verkoopster door direct te vertellen dat ze vroeger altijd iedereen voorbij zeilden! Gelukkig gunde ze ons de boot en was de deal zomaar ineens rond. Een emotioneel moment!

Delivery

Shaun was erg benieuwd hoe we de boot naar Nederland zouden brengen. Vooraf hadden we al bedacht om haar later met de auto op te halen. Aan dit plan zaten echter nog wel een paar haken en ogen. Doordat ze al jaren niet van haar plek was geweest wist ik niet of de lagers de rit van 650 km zouden overleven. Ook was één van de banden in niet al te beste staat. Daarnaast vroeg ik mij af of het ontbreken van een BTW-verklaring voor de Nederlandse douane een probleem zou zijn. Het rijden met een ongekeurde Engelse trailer op de Nederlandse wegen op een vroege zondagmorgen was tenslotte slechts een minor issue.

Tweede keer naar de UK

De auto hebben we volledig afgeladen met een gevulde compressor om lege banden de baas te kunnen, een verlengsnoer met Engelse verloopstekker, een nieuwe lichtbalk, bergen gereedschap, garagekrik, as steunen, etc. We hadden het allemaal mee. Zelfs een lijst met garagebedrijven inclusief openingstijden langs de te rijden route voor eventuele nieuwe banden en/of lagers.

Onze beider vaders die de bootjesliefde delen, wilden mee. Dus tickets geboekt van Hoek van Holland naar Harwich. Het plan was als volgt: vrijdagnacht op de veerboot, zaterdagochtend naar de Midlands, tussen de middag in- en opladen, ’s middags retour Harwich, en ’s avonds om 20.00 uur afvaart naar de vaste wal. Zondagochtend om 11.00 uur koffie aan de keukentafel thuis.

Na vijf km zijn we even gestopt om de temperatuur van de lagers te controleren en die bleek gelukkig geruststellend laag. So far so good. Na vijf uren van left hand driving kwamen we ongeschonden bij de veerboot aan.

Die nacht aan boord sliepen we als ossen na de toch best wel inspannende tocht door Engeland. Zondagmorgen toonde de douane geen enkele interesse in onze buit en wederom stipt op tijd zaten we thuis aan de koffie! Mission accomplished. En zo waren we trotse eigenaren van onze eigen Drascombe vloot: een Coaster en een Gig!

Verkoop

Twee boten is wat veel menen wij, dus de Coaster moest verkocht worden. Na een advertentie in de ElectroBaD was ze heel snel verkocht. Toch raar als je bootje achter een andere auto vertrekt. Het zeilseizoen van 2014 hebben we de Gig flink uitgeprobeerd. Veelal met dagtochten rond het Marsdiep, en enkele keren hebben we er op gekampeerd onder een zeiltje. Wat een heerlijk schip is het en wat een ruimte! Maar we misten de beschutting van een kajuit wel. Het werd hoog tijd om concrete plannen te maken voor een verbouwing.

Stafeisen Cruiser Gig

In grote lijnen waren onze stafeisen, zoals dat bij de Wadkrabber zo mooi genoemd wordt, al enigszins uitgekristalliseerd:

• 5 slaapplaatsen van minimaal 200 cm: 2 in cuddy, 2 op de kuipvloer, 1 dwars voor de kajuitingang;
• buitenruimte is belangrijker dan binnenruimte;
• tijdens het zeilen goed over de kajuit heen kunnen kijken;
• zeilpunt zo min mogelijk beïnvloeden;
• snel op te zetten buiskap met zithoogte net als op de Coaster;
• de stevige beting op het voordek intact laten;
• een goede opbergplek voor de riemen op voordek langs kajuit;
• rechtop droogvallen middels wadpoten die een goede opbergplek moeten hebben;
• makkelijk strijkbare mast;
• zwaard moet gedemonteerd kunnen worden, dus rekening houden met kajuitingang/plafond;
• ruimte buiten naast kajuitingang voor combicover met kaarten.

Eigenlijk wilden we een Coaster kajuitje op de Gig. Negen seizoenen vaarervaring met de Coaster wezen uit dat dit goed beviel. Wat schetsen lieten de kogel door de kerk gaan: de aanblik van dat leuke dopje op de Gig zag er vertrouwd uit. Zo zou het een echte Drascombe blijven die aan onze specifiek wensen zou kunnen voldoen. Het moest alleen wel sterk worden want de mast zou dan op het kajuitdak komen en die drukt bij deze boot wel iets harder dan op een Coaster. Jachtontwerper Arend Lambrechtsen was zo aardig mijn plannen aan te horen en de laatste twijfel over het project en de constructie weg te nemen. Het definitieve plan was gevormd.

Voorwaarden scheppen

Het was inmiddels november; de Gig stond naast het huis op de trailer en nu het plan bekend was, zou het de komende winter gaan gebeuren. Dan zouden we in het voorjaar weer kunnen varen. Maar eerst moest er een goede klusplek komen. Een loods of iets dergelijks hebben wij niet. Het is het mooist als de boot verwarmd binnen zou staan en het moet niet te ver van huis zijn, want reistijd is zonde. Rondsnuffelen naar geschikte plekken in de directe omgeving leverde niet direct iets op, maar eigenlijk leek het mij ook het handigst als het op ons eigen erf zou gaan gebeuren. Dat is veel gezelliger; onze jongens kunnen dan makkelijk meekijken, misschien zelfs helpen, en als het koffie- of lunchtijd is dan kan dat gezellig met zijn allen. Zo blijft het hobby en wordt het geen werk.

Onze garage is normaliter mijn klushok en nu bleek het gat van de overhead-deur precies 8 cm groter dan dat de Gig breed is. Als ik haar er ver in zou kunnen krijgen zou dat voldoende werkruimte opleveren om de kajuit er op te bouwen, het deel wat er buiten uitsteekt kon dan afgedekt worden met een zeiltje. Enig nadeel was dat de Gig er nooit in zou passen vanwege de berg spullen die er normaal in de garage rondslingeren. Gereedschap, stellingkasten, etc. moesten dus een andere plek krijgen. Die andere plek kon ik maken door de ruimte tussen de garage en het huis dicht te timmeren: een extra schuur waar de inhoud van de garage in kon.

Nu was het tijd om de buurman te vragen met zijn kraantje te komen om de boot van de trailer te tillen en op de boomstammetjes te plaatsen zodat we haar naar binnen konden rollen. Dat laatste ging verbazend makkelijk en de romp zat met twee keggen gelijk stabiel klem in de opening.

Vervolgens heb ik een paar weken genomen om rustig na te denken hoe het bouwen verder aangepakt zou moeten worden en de benodigde materialen in te slaan. Vlak voor verkoop van onze Coaster had ik alle maten van het kajuitje genomen, waardoor ik de perfecte positie op de Gig-romp kon bepalen. Michel leverde een tweedehands Coaster buiskap die ik gebruikte om te checken hoe het een en ander uitkwam.

Je kunt bij zo’n verbouwing de zaag zetten in het bestaande dek voor zoveel mogelijk binnenruimte. Als je dat niet doet laat je de constructie van de boot en de luchtkasten intact, wat ook weer zijn voordelen heeft. Vooralsnog was het plan om de Gig verder zo origineel mogelijk te laten. Het zou dan zelfs mogelijk zijn de kajuit in de toekomst te demonteren en haar weer helemaal origineel te maken.

Inmiddels was het alweer februari maar het bouwen kon nu eindelijk beginnen!

Van GIG naar …

Bernard Proot